PART 37,

Shahid's eyes were turned towards me with anxiety and worry. Once again I thought that I had been in a rather crucial situation. At that moment I felt an irresistible wish to escape rising in me. To get up and get out of the cafe... and to go away as far as possible... But I couldn't do it... I could never do that either... The expression on my friend's face was saying: "Please approve of me... Tell me that I haven't made a mistake falling in love with that girl!... You too repeat that she is a person worth my love!"... It was clear that I didn't have much choice. A negative comment could cause Shahid a complete disappointment. I had to give him a honest, but at the same time well thought reply. Besides, I could see that I didn't have much time to think.
- My friend!" I said, looking into his eyes. "You are a person who can't role play. I know that and that's why I believe deeply that what you've said was sincere. Yes, according to me too the experience you are living is love... You are a lucky person, my friend Mr. Shahid! I haven't ever lived love that fully. God sometimes creates love heroes like you, and sometimes just observers or those heros' story writers like me. What can I say... The creator is Him! The way he wants, that's how he creates..."

you're right of course!

PART 38,
Şahid, pür dikkat beni dinliyordu. Durakladığımı görünce, dalgın bir şekilde son cümlemi tekrar etti:
- Evet.. Tanrı, nasıl isterse, öyle yaratır.’’ Ve ekledi: ‘‘O’na kim hesap sorabilir ki!..’’ Arkasından da korktuğum soruları art arda sormaya başladı:
-Pekâla Fatihciğim! Şimdi, bana ne tavsiye ediyorsunuz? Ne yapmalıyım? Nasıl bir yol takip etmeliyim? Ayrıca, Luda hakkında siz ne düşÃ¼nüyorsunuz?
- Sevgili Şahid!.. Ben, Ludmila’yı bir meslektaş olarak tanıyorum. Tanışmamızın tarihi, belki bir yıldan biraz daha fazla. Akıllı, sempatik, neşeli ve çalışkan bir hanım. Özel hayatı hakkında hiçbir bilgim yok. Bu yüzden, sana layık olup olmadığı konusunda bir yorum yapmam doğru olmaz. Nasıl bir yol izlemen gerektiği meselesine gelince.. Bence, daha fazla beklemen gereksiz. En kısa zamanda konuşup, hakkında beslediğin duygularını anlatmalısın kendisine. Kabul et ki, biz yirmi birinci asırda, Milenyum çağında yaşıyoruz; on altıncı asırda değil. Gerçi, senin yarım tarafın hâlâ Şarkın o parlak çağlarına takılıp kalmış; ama biz, sıradan insanlar, Luda da dahil, yaşadığımız çağın insanlarıyız.. ve bu çağın insanları, bu tür ilişiklerde biraz daha realist davranıyorlar.

PART 38

Shahid was listening to me with pure attention. When he saw that I took a brake, he repeated my last sentence abstractedly:
- Yes, God, the way He wants, that's how He creates" and added: "Who can call Him to account!..." After that he began to ask the questions I was afraid of one after another:
- All right then my dear Fatih! Now, what do you advice me? What should I do? Which path should I take? In addition, what do you think of Luda?
- My dear Shahid!... I know Ludmila as a professional colleague. The history of our meeting is maybe a little more than one year. She is a clever, likeable,and a hardworking lady. I don't have any knowledge about her personal life. For that reason, it won't be right for me to comment about whether she deserves you or not. As for the issue of which path should you take... I think that for you to wait any longer is unnecesarry. You should talk to her in the shortest time possible and tell her the feelings you have developed for her. Accept that we live in the 21st Century, in the Millenium era; not in the 16th century. Although half of you is still stuck in the bright periods of the East; but we, the common people, including Luda, are the people of this century... and the people of this century, behave in these kind of relationships in a little more realistic way.

PART 39,
Şahid, kendisine takılmama alışıktı. Sözlerimin onu gücendirmeyeceğini biliyordum. Ãœstelik bunlarda, gerçeklik payı da oldukça fazlaydı. Gülümseyerek karşılık verdi:
- Lütfen kendinize haksızlık, yapmayınız dostum. Ben de sizin, sıradan bir insan olduğunuza inanmıyorum. Eğer benim yarı tarafım, 'mazi'ye aitse, sizin yarıdan çoğunuz bu zamanın dışında yaşıyor. Sizin tek farkınız, sosyal çevreye benden daha iyi uyum gösterebilmeniz. Hepsi o kadar!..
Benim onu tanıdığım kadar, Şahid de beni tanıyordu. Herkesi kandırabilirdim; ama bu zeki ve hassas adamı.. hayır!..
- Beni bir kenara koysak, sanırım, daha iyi olacak, Şahid..’’ dedim. Keşfedilmemden hoşlanmıyordum. İç dünyam, benim tek zenginliğimdi ve onu hiç kimsenin görmesini istemiyordum. Tekrar, asıl konumuza dönmeliydik:
- Yarın, Kadınlar Günü.. Bölümdeki hocaların tamamı, Asanbay Kafe’deki kutlama partisine katılacak.. Tabii, Luda da.. Niçin, orada, bir ara, onu bir kenara çekip ya da dansa davet edip kendisine açılmıyorsun?’’ diye sordum:
Şahid’in sesi, heyecandan titriyormuş gibi geldi bana:
- Sence, Asanbay’daki parti, böyle bir konuşma için uygun mu? Hani.. onca kalabalık.. dans eden insanlar.. müzik.. Yapabilir miyim, bilmiyorum!..

ooops, typo... sorry, I corrected it
I'll work on next part

PART 39

Shahid was used to be teased by me. I knew that my words wouldn't offend him. Furthermore, the reality proportion in them was quite large. He answered smiling:
- Please don't act injustly towards yourself my friend. I don't believe that you are a common person too. If half of me belongs to "the past" more than half of you is living outside of this time. Your only difference is that you can show better adaptation to the social environment than me. That's all!
Shahid knew me as much as I knew him. I could deceive everybody; but this clever and sensitive man... I couldn't!
- I think it would be better if we put me aside, Shahid" I said. I didn't like to be discovered. My inner world was my only wealth and I wouldn't like anyone to see it. We had to return to our original subject:
- Tomorrow is the Women's Day... All the teachers of the Department will participate in the celebration party in Asanbay Café. Of course, Luda too... Why won't you take her aside there or invite her to dance when you get the chance and reveal your feelings to her?" I asked.
Shahid's voice sounded trembling with excitement to me:
- Do you think that the party at Asanbay is a suitable place for that kind of talk? I mean... so much crowd... dancing people... music... Can I do it, I don't know!...

PART 40,
Çocuk gibiydi dostum. Sanki, yeni yetme bir delikanlı.. Güler misin, ağlar mısın hâline.. Nihayetinde, bir arkadaşlık teklifinde bulunacaktı.. Kutsal bir âyin değildi, sözkonusu olan.. Ama, o bana, mekânın böyle bir teklif için uygun olup olmayacağını soruyordu.
Biraz cesaret vermek gerekiyordu, Şahid’e. Söylediklerinin doğruluğundan emin bir insanın ses tonuyla cevap verdim:
-Evet, dostum. Bence Asanbay’daki parti, bu konuşma için çok uygun.. DüşÃ¼n bir kere.. Adı üstünde, ‘‘Kadınlar Bayramı’’.. Kadınların hepsi olağandışı neşeli ve mutlu olacak. Biraz içki ve müzik, gecenin romatizmini arttıracak. Bildiğimiz kadarıyla Luda’nın bir erkek arkadaşı da yok.. Yani grup içinde ‘‘Yalnızları oynayacak!’’ Kısacası, düşÃ¼ndüğün gibi bir teklif yapılacak en mükemmel zaman!
Şahid’in gerilmiş yüz hatlarının gevşediğini ve çehresine rahat bir ifadenin yerleştiğini görünce, ben de ferahladım. Onu etkilemiştim. Yarın, o, gerekli hamleyi yapacak ve neticesini birlikte görecektik. Bu arada, benim partiye katılma konusundaki kararsızlığımın da sona erdiğini fark ettim. Artık benim de bir parçası hâline geldiğim bu olayın en önemli aşamasını kaçıramazdım. Ne olursa olsun, partiye gidecektim.

PART 40,

My friend was like a child. Is if he just became a young man... Would you laugh or cry on his situation... In the end, he was going to ask her out... The subject in question wasn't a sacred ceremony. But he was asking me whether that location had been suitable for that kind of an offer.
Some courage giving was needed to Shahid. I answered him with a voice tone of someone who was sure of what he's talking about:
- Yes, my friend. I think that the party at Asanbay is very suitable for this conversation. Think for a second... I'ts name is "Women's Holiday"... All the women will be exceptionally joyful and happy. Some drinks and some music will redound to the romanticism of the night. As far as we know Luda doesn't have a boyfriend either. Meaning that she will feel lonely (*not sure about the expression) in the group. Shortly, it's the most perfect time to make the proposal you are thinking about!
When I saw that Shahid's tense face features had relaxed and a peaceful expression settled on his face, I felt relieved too.
I had influenced him. Tomorrow he was going to take the necessary initiative and we were going to see it's results together. At the meanwhile, I noticed that my indecision about whether to go to the party or not ended. I couldn't miss the most important phase of this event I became a part of. Come what may I was going to go to the party.