His life story begins in Donkuz village in Karacadağ, Diyarbakır in 1946. He is from Milli Tribe and also he is from Keleşabdioğulları clan. His family is nomadic. He spends all his childhood and all his youth in Mount Ağrı and the mountains in Muş, Bing and Van neighbourhood. He has seven brothers and seven sisters. He never goes to school. When he is eighteen, he is in love with Feride. They hold a wedding for days and days. After the wedding, he takes his wife to their home on a camel. When he is 20, he joins the army.
He learns Turkish in the army. Although it is very difficult, he begins to nourish the animals again after the army. They pass their nomadic years with sheep, horses and camels in the steep mountains and in the tents. Meanwhile, he has seven children. When the life conditions are worse in the district, they decide to migrate to the established area. So they have lived in Urfa for 18 years. He sell socks and underwears in the workbench to live.When the tourists come to Urfa, he is interested in them and especially their language. For this reason he decides to learn English. How can he learn this language? His practical intelligence helps him. He begins to invite the tourists to stay in his house without paying any money for about a year. After the guests leave home, he has a new language and a new job any more. That is; he is a boarding-house keeper now. And he is a tourist guide, too. In 2005, he takes part in Lonely Planet. Meanwhile, he has 31 grandchildren and he is going to have a new grandchild soon. Sincerely, he says he is still love in his wife, Feride and he embraces his wife before he sleeps at nights.
Sister Feride doesn稚 know how to read and write.She doesn稚 know to speak Turkish, either. But she speaks English as well as her native language, Kurdish.
For this reason, she is the most interesting person I致e ever met in this district.
They bought a new house a year ago, Its name is 鏑izbon Guest House・ They stil show hospitality to the guests who come all over the world and show around Urfa.
Brother Aziz says that he is a social-democrat. He believes peace and democracy.
I want to thank Sister Feride, brother Aziz and their son Paşa because of their hospitality. I hope they値l be happy and healthy in their life. Oneday, ıf you go to Urfa, you should meet this family and drink a glass of tea there. Believe it or not, they値l be very happy.

http://ja.trekearth.com/gallery/Middle_East/Turkey/photo854753.htm

Roswitha

What a nice to know there exist hospitaly people still, and what I liked the most is how you shared their story to us, about how they have improved and fought, having too much love and caring to going on in life.

It is a very beautiful story !

thank you for sharing !

I forgot to give the Turkish translation before, here it is:

1946 yılında Diyarbakır, Karacadağ, Donkuz köyünde başlar bu yaşam öyküsü. Milli aşiretinden, Keleşabdioğulları kabilesindendir. Ailesi göçerdir. Bütün çocukluğu ve gençliği Bingöl, Van, Ağrı, Muş dağlarında hayvan güderek geçer. Yedi kız, yedi erkek 14 kardeştir. Hiç okula gitmez. 18’inde Feride’ye aşık olur. Günlerce süren düğünden sonra, deve üstünde onu evlerine getirir. Yirmisinde askere gider. Türkçeyi askerde öğrenir. Askerlik sonrası, bütün zorluklarına rağmen hayvancılık yapmaya devam eder. Koyunlar, atlar, develer arasında yalçın dağlarda, çadırlarda geçer, göçer yıllar. Bu arada yedi çocuk sahibi olur. Yaşam koşulları, bölgede zorlaşmaya başlayınca, onu ve ailesini yerleşik hayata, göçmeye zorlar. Ve 18 yıl önce Urfa’ya yerleşirler. Uzun yıllar çamaşır ve çorap satar tezgahlar da. Şehre gelen turistler ve dilleri ilgisini çeker. İngilizce öğrenmeye karar verir. Bu koşullarda nasıl olacaktır? Pratik zekası ona yardım eder ve bir yıl boyunca tanıştığı turistleri evinde, ücretsiz olarak ağırlar. Bu surecin sonunda İngilizceyi öğrenmiş ve pansiyonculuğa da karar vermiştir. Böylece, bir rehber olarak ve de pansiyonculuk yaparak geçer yıllar. 2005 yılında da Lonely Planet’te yer alır.
Bu arada torun sayısı 31’i bulmuş ve 32. yoldadır. Eşi Feride’ye hala aşık olduğunu ve geceleri ona sarılıp yattığını büyük bir içtenlikle anlatmaktadır.
Feride abla da hiç okula gitme olanağı bulamadığından, hiç bir dilde okuma yazması yoktur ama ana dili Kürtçe kadar iyi konuşmaktadır İngilizceyi. Türkçeyi ise hiç bilmemektedir. Bu özelliği ile bölgede tanıştığım en ilginç insanlardan biridir.
Bir yıl evvel yeni bir ev satın alıp, adını da “Lizbon Guest House” koyarlar. Ve halen gelen konuklarını güler yüz, sıcaklık ve konukseverlikle ağırlıyor, Urfa ve civarını gezdiriyorlar.
Aziz abi, Sosyal demokrat olduğunu, barışa, kardeşliğe inandığını ama genel affın şart olduğunu dile getiriyor..
Bizleri 4 gün boyunca en iyi şekilde ağırlayan Aziz abiye, Feride ablaya, oğulları Paşa’ya teşekkür eder, mutlu ve barış içinde bir yaşam dilerim.
Urfa’ya yolu düşen arkadaşların konaklama fırsatları olmasa bile, bu aile ile tanışmalarını ve bir bardak çaylarını içmelerini öneririm. İnanın buna çok sevineceklerdir…

Selam ve sevgilerimle.
Kemal Mert