I beg young people to travel. If you don’t have a passport, get one. Take a summer, get a backpack and go to Delhi, go to Saigon, go to Bangkok, go to Kenya. Have your mind blown. Eat interesting food. Dig some interesting people. Have an adventure. Be careful. Come back and you’re going to see your country differently, you’re going to see your president differently, no matter who it is. Music, culture, food, water. Your showers will become shorter. You’re going to get a sense of what globalization looks like. It’s not what Tom Friedman writes about; I’m sorry. You’re going to see that global climate change is very real. And that for some people, their day consists of walking 12 miles for four buckets of water. And so there are lessons that you can’t get out of a book that are waiting for you at the other end of that flight. A lot of people—Americans and Europeans—come back and go, Ohhhhh. And the light bulb goes on.

—Henry Rollins

Nice one!

Ben, gençlere seyahat etmeleri için yalvarıyorum. Pasaportunuz yoksa edinin/çıkartın. Yazın sırt çantanızı alıp Delhi’ye, Bankok’a, Saygon’a, Kenya’ya gidin. Aklınız başınızdan uçsun/gitsin. İlginç yemekler yiyin, değişik/ilginç insanlar tanıyın. Macera yaşayın. Dikkatli olun. Geri dönünce ülkenizin farkını göreceksiniz, Başkanınızın farkını göreceksiniz, kim olursa olsun. Müzik, kültür, yemek, su. Duşunuz daha kısa sürecek. Küreselleşmenin ne olduğuna/neye benzediğine dair hassas olacaksınız. Üzgünüm ama, Tom FREIDMAN’ın yazdığı gibi değil. Küresel iklim değişikliğinin ne kadar gerçek ve bazı insanlar için taşıdığı anlamın “4 kova su için 12 mil yürüyüş mesafesi” olduğunu göreceksiniz ve bu uçuşun sonunda kitaplardan öğrenemeyeceğiniz bir ders almış olacaksınız. Bir çok insan, Amerikalılar, Avrupalılar gidin ve gelin. Ohhh ve bir ışık yakın.