ANADİL VE YABANCI LİSAN ÖĞRENİMİ HAKKINDA BİR KAÇ SÖZ ve CEVAP/YORUM BEKLEYEN
BASİT BİR SORU
Bazı arkadaşlarımız vardır.Sizin de böyle bazı arkadaşlarınız vardır.Bu arkadaşlara
"Kaç tane lisan biliyorsunuz?" diye sorduğumuzda;
Ya da onlar, kamuoyuna hitaben bizzat kendilerinin yazdıkları CV´lerinde, internet sitelerinde ve kamuya açık yayınlarda cevapladıkları "Basic INFO"larında, Languages başlığının altına ekledikleri özel bilgilerde ya da kimlik bildirimlerinde:
Şöyle diyebilirler:
Anadilim (örneğin Türkçe, English, German, French, İtalian, Russian, Chinese, Japanese spanish, Portuguese etc) dışında Fransızca, İtalyanca, Almanca, Rusça ve Ispanyolca biliyorum.
Ayrıca Rusça, Çince ve Japonca´m da fena sayılmaz."
şeklinde harika bir cevap ile karşılaşabilirsiniz.Ben böyle konuşan çok arkadaş tanıdımŞüphesizsizler de öyledir.Bu cevap üzerine:
"Hoppala!" ya da "Wow!" ya da "Vay Canına!" diye bir ünlem çekersiniz.
Ve sonra da bu arkadaşın bir almış olduğu eğitime ve bir de yaşına başına bakarsınız!
Ne düşünürsünüz?
Bir insan genç yaşında ya da orta yaş çağında kendi anadili yanında bu kadar yabancı
lisanı nasıl, nerede ve ne zaman öğrenebilir ki?Ve anasdiline ve bu yabancı lisanlara nasıl hakim olabilir ki?
Yoksa bu arkadaşların biliyorum ya da fena sayılmaz dedikleri yabancı lisanlar, günlük
bir kaç klasik sohbet cümlelerinden ibaret midir?
Ve bu arkadaşlar kendi anadillerini ne düzeyde bilirler?
Bir insanın bu yoğun ve zorlu hayat içinde, dil uzmanı da olsa, bu kadar lisanı
öğrenebilmesi -okuması, yazması ve konuşması- sizce mümkün müdür?
Cevaplarsanız çok memnun olurum.Ben de, bilmediğim şeyleri böylece öğrenmiş olurum...
