A poem from Halina Poswiatowska, Polish Poet and writer. She is one of the most important figures in modern Polish literature. 

She died at 32 after a second heart operation to correct a heart defect that limited her mobility and breathing, which she acquired when she fell ill as a child during the World War II. Nazi occupation of Poland.

you ask – what camels haul in their saddle-bags

they carry my heart across the desert
since you left me
I remain alone
under the yellow sun
the earth is scorched and human hearts are
hollow the source of tenderness beats not for me
sometimes I see you
but with my outstretched arms
touch only
my thought about you
you ask – what camels haul in their saddle-bags
they carry my heart across the desert

Halina Poswiatowska

Develer ne taşır heybelerinde diye sorarsın ya, 

benim kalbimdir taşıdıkları çöl boyunca..

beni terk ettiğinden beri 

yalnızım 

sarı güneşin altında 

yeryüzü kavrulmuş ve insan yürekleri boşlukta , 

şefkat kaynağı benim için çarpmaz..

Bazı zamanlar seni görürüm 

lakin olabildiğimce gerdiğim kollarımla

ancak aklımdaki sana uzanırım

ve sorarsın ya develer ne taşır heybelerinde

işte benim kalbimdir taşıdıkları çöl boyunca..

Translated by me 

An interesting poem of Shirin Razavian, 

British poet born  in Tehran, has been writing poetry since the age of 9.

She has studied Persian and English literature and due to the present situation in Iran and lack of freedom of expression and censorship, she fled her country and started building a new life in London

Dying  Young

My friends  

Are all dead

The souls

I used to write with

Sing with 

The songs of freedom

On the mounts of Esfahan

Those familiar smiles

Knowing sparkles in their eyes

Souls who knew me,

Are now wandering at night

Hovering over the blue mosques

Brushing away the sound of Azaan

From the navy sky of a suffocated town

The sounds
Which throttled the songs of freedom
In our mind
And why would god
Play the devil’s advocate?

Was he not merciful?
Was he not kind?
Did he not whisper softly
In my ears
Sweet lullabies of Erfaan
From the silver throat of the moon?

Did he not gently
Stroke my hair
Through the kind hands of midnight breeze?

Where did I leave him behind?
Where did the devil hide my merciful?

In the grave of some rotten corpse
Of ignorance and need?
In the lethargy of decayed beliefs?
Or in the fire of lust and greed?

My friends are dead
All beautiful and young
But through the silence of the night
Lives on the whisper of their song.

 Shirin Razavian

Genç ölmek  

Tüm dostlarım, 

Beraber  yazıp 

Beraber İsfahan´ın dağlarında 

Özgürlük şarkıları söylediğimiz

Tüm canlar 

şimdi ölü…

O tanıdık gülümsemeler

gözlerindeki ışıltıları tanır 

Beni tanıyan canlar

artık geceleri gezinir

Mavi camilerin üzerinden süzülerek

Boğuk şehrin lacivert gökyüzünden

Ezan sesini süpüre süpüre...

Zihinlerimizde

özgürlük şarkılarını boğazlamış

sesler..

Ve neden Tanrı

şeytanın avukatı rolünde ?

hani  merhametliydi ?

hani müşfikti ?

Kulağıma

Ay´ın gümüş boğazından 

Erfaan´ın tatlı ninnilerini

sessizce fısıldamadı mı ?

Hafifçe  okşamadı mı 

saçlarımı 

gece yarısı esintisinin nazik elleriyle

Nerede unuttum onu ?

Şeytan nerede saklanıyordu , benim bağışlayıcım  ?

Cehalet ve ihtiyaçtan ,

bazı çürümüş cesetlerin mezarlarında

çürümüş inançların  uyuşukluğunda..

yahut açgözlülük ve şehevet ateşinde..

Dostlarım ölü

Hepsi güzel ve genç 

Fakat ,yaşamaya devam eder

şarkılarının fısıltısı

gecenin sessizliğinde….

Mary Elizabeth Frye (November 13, 1905 – September 15, 2004) was a Baltimore housewife and florist, best known as the author of the poem" Do not stand at my grave and weep " written in 1932

Do not stand at my grave and weep 

Do not stand at my grave and weep 

I am not there. I do not sleep. 

I am a thousand winds that blow. 

I am the diamond glints on snow. 

I am the sunlight on ripened grain. 

I am the gentle autumn rain. 

When you awaken in the morning´s hush 

I am the swift uplifting rush 

Of quiet birds in circled flight. 

I am the soft stars that shine at night. 

Do not stand at my grave and cry; 

I am not there. I did not die. 

 Mary Elizabeth Frye

Mezarımın  başında durup ağlama.

Mezarımın  başında durup ağlama

Zira ben orada değilim. Uyumuyorum.

Esen binlerce rüzgarım ben..

Karın üzerindeki elmas parıltısı..

Olgunlaşmış buğdayın üzerindeki güneş ışıgıyım..

Hafif sonbahar yağmuruyum..

Sabahın sukunetinde gözlerini açtığında,

Dairesel uçuşlarında  sessiz kuşların

çabucak neşelendiren bir koşuşturmasıyım..

Gece vakti parlayan yumuşak yıldızlarım…

Mezarımın başında durup ağlama ; 

zira ben orada değilim..Ben ölmedim..

Translated by me.

again, many thanks! i like to use different resources for learning, so poetry is good also. and, i know this one in English

A Persian Poem of  Amir Khusrau

Ay chehra-e zeba-e tu rashk-e butan-e azari;
Har chand wasfat mikunam dar husn-az-aan zebatari.
Aafaq ra gar deedah am mehr-e butan warzeedah am;
Bisyar khuban deedah am lekin tu cheez-e degari.

*********

Man tu shudam, tu man shudi, man tan shudam, tu jan shudi;
Taakas nagoyad baad azeen man deegaram tu deegari.
Khusrau ghareeb ast-o gada uftadah dar shehr-e shuma;
Baashad ki az behr-e khuda, su-e ghareeban bangari.

Turkish Translation

Ey Azar´ın putlarının bile kıskandığı güzel yüzlü

Övgülerimin de üstündesin

Şu dünyada dolaşmadığım yer kalmadı

Nice güzelin aşkını tattım

Nice güzel yıldız gördüm semada

Lakin sen çok başkasın

********

Ben sen oldum , sen ben.

Ben beden oldum, sen ise ruh.

Öyle ki bundan sonra kimse demesin

"ben birisi, sen öteki"

İşte bu dilenci, bu garip Khusro geldi şehrine

Allah aşkına acı şu dilenciye

döndürme kapından onu boş yere.

please scratch, I´m a new member, nice to join the forum to learn and exchange, nice of you interested, thanks

No scratching here. Just be member and dont send scraching requests. No Kaşınmak. 

Thread´i mahvettin be kardeşim !