O İNSANLAR
O insanlar yalnızca radyo dönemini yaşadılar
Postanelerden damgalı pullarla mektup gönderirlerdi
Telgraftan bile haberleri yoktu
Hiç televizyonları olmadı
Bilgisayarları, cep telefonları hiç olmadı
İnternet bir hayal dünyasından da uzaktı
Bir lokantada güzel bir yemek yemediler
Kafe diye bir şeyin farkında bile değillerdi
Özel arabaya, uçağa hiç binmediler
Yabancı bir ülkeye gezi yapmak akıllarına bile gelmedi
Alışveriş merkezi diye ancak çarşıyı bilirlerdi
Bir de mahalle manavını bakkalını
Bir de mahalle kunduracısını marangozunu elektrikçisini
Onlar için akşam iş dönüşü sohbet ve dinlenme yeri mahalle kahvesiydi
Onların hayaller bile olmadı
Gökyüzünde yalnızca tatlı ay ışığını görürlerdi
Bir de salonda yanan gaz lambasını
Yaşamları bir roman gibi başlar bir şiir gibi sürerdi
Dünyaları binbir gece masallarıydı
Hep güzeller güzeli prensesi anlatırlardı
Bir de iyilik ve dürüstlük örneği prensi
Tek katlı bahçeli evleri kerpiç ve ahşaptı
Sokağa bakan mavi badanalı pencereleri vardı
Çeşmeleri bahçelerindeydi
Odalarında takım takım mobilyeler yoktu
Birkaç kanepe koltuk sandalye ve karyola yeterdi
Yaşamları huzurlu ve mutluydu
Evlerinin bahçelerinde dut erik incir nar iğde kiraz ağaçları yetişirdi
Esen rüzgarlar yağan yağmurlarla birlikte kiremitleri yosun tutmuş avlu duvarları üzerinden geçerek bin bir renkli çiçeklerin kırmızımsı koruklu asmaların ve pencerelere uzanan sarı-beyaz hanımelilerin kokusu ile kuşların şiirsel türküsünü dalga dalga mahalleye yayardı
Akşamüstleri komşular arasında çaylı kahveli fallı masallı limonatalı börekli revanili baklavalı kapı önü sohbetleri yapılırdı
Zaman mutlu bir ırmak gibi akar giderdi
Hüzünlü günlerde odalara kapanıp pançurları kapalı pencerelerin perde arkalarından sokağa ve uzaklara bakıp bakıp elde ıslak bir mendille kısık kısık ağlanırdı
Masalarda üstü işlemeli örtüyle kaplı bir sürahi bulunurdu
Ayrıca bir sandıkta saklı duran sevgiliye yazılımış kokulu mektuplar vardı
Şimdi bütün bunlar hep hatıralarda artık
Kitaplarda yazılmış mı bilemeyiz
Ama o eski ve güzel evlerle birlikte belki o güzel insanların hatıraları da yok oldu
Son hatıralarıysa siyah beyaz fotoğraflardaki o harikulade sımsıcak ve temiz yürekli güzel gülümsemelerinde kaldı
ÖG
Edited (11/30/2016) by og2009
Edited (11/30/2016) by og2009
|