You may slightly change it or simplify it.


Happiness embraces me carefully like a wafer-thin skin around my sorrow.
Rapidly a leaf in autumn awaits to be blown away, scared, tender. A silent sorrow.
A beautiful sorrow, silenced, passive, intens. Shredded, torn, words, which sound so majestically in the Dutch language. Only because no one uses them anymore. Maybe because very few still feel these words. Hence why I long for a language, which rushes through you, like sorrow pushes your mouth corners upwards with some trouble and a melancholly smile emerges, if your love pushes a buning arrow through the night, if you’re searching feverishly for words that are not, that role on your lips. Tingling softly on your tongue, touching your lips. A tongue in which sorrow and joy express so much with few words.
And where people surrounding you know a little of what you mean. Or in any case know to find the right words to evoke the idea that they understand you.
A serene sorrow and a love on my lips. A love for a man. Sometimes a boy, usually a man (or in any case am I a woman but usually a girl?) A love for a country. Maybe idealized, enormousy idealized, made beautifully with some metaphores. But a sincere love. And a love for a city to which I haven’t been to. Mysteriously, invitingly, attractively, inconcurrable, passionate, irrepressible


---

Im working on it myself, as İ wrote it as an essay and would like it in turkish, but an example to work with would be great. THANKS!!!

oke Deli kizin as a begining I will have a try with the first paragraph coz you got me puzzledI am gonna stick as much as possible to the original version in order not to lose the wonderful poetic sense and meaningful expressions.Just It dont know how much `Turkish` would sounds but every language has its own sensitivity so you have to think flexible as our teachers used to say for our essays gramatically correct,but think Turkish

Mutluluk, incecik bir bisküvi katı gibi usul usul kederime sarılıverir.Hızlı korkak ve zarif bir güz yaprağı savrulmayı bekler.Sessiz bir keder.Güzel bir keder ,susturulmuş ,pasif ,yoğun.Tane tane parçalanmış görkemli bir şekilde Holandacaya gelen sözler.Sadece hiçkimse onları kullanmadığı için.Belki de bu sözleri artık çok az duyumsayabilen olduğu için.O yüzden tıpkı kederin dudakların kenarlarını yukarıya doğru bir acıyla çektiği ve yüzünde melankolik bir gülümseme belirdiği gibi tıpkı sevgilinin gece köründe yanan bir ok atması gibi tıpkı dudaklarından yuvarlayan olmadığı sözleri aradığın gibi yanından fırtına gibi geçen bir dilin hasretini çekerim.
Dilini hafifçe karıncalandıran, dudaklarına dokunan bir lisan.Birkaç kelimeyle çok anlatabilen kederi ve hazzı olan bir lisan.

çеvrendekilerin ne anlatmaya çalıştığına dair çok az fikri olduğu bir yer.Ya da seni anlasınlar diye doğru kelimeleri aklına getirmeyi bilmek.
Sakin bir keder ve dudaklarımda bir sevgi.Bir adama karşı sevgi.Kimi zaman erkek kimi zaman adam (her nasılsa bende kadınım kimi zaman bir kızım ama).Bir ülkeye karşı sevgi.Belki idealleştirilmiş,son derece idealleştirilmiş, mecazi bir şekilde güzelleştirilmiş.Ancak dürüst bir sevgi bu.Bir de hiç gitmediğim bir şehre karşı sevgi.Esrarengiz ,davetkar, çekici ,geçilmez, tutkulu zaptolunmaz.

Ohh thank youuu

Also to Ãœzeyir who translated another part for me but was offline before İ had the time to thank him!