|
RÜZGAR GÜLÜ..
Wind Rose
Önümden çekilirsen İstanbul görünecek
Nerede olduğumu bileceğim
Sisler utanacak eğilecek
Ağzının ucundan öpeceğim
Saçına kalbimi takacağım
Avcunda bir şiir büyüyecek
Nerede olduğumu bileceğim
If you get away infront of me, Istanbul will be seen
I will know where i am
The fogs will get ashamed, will bow
I will kiss you at the age of your lips
Will hang my heart on your hair
A poem will grow in your palm
I will know where i am
Bu çıplak geceler yok mu
Bu plak böyle ağlamıyor mu
Camları kırmak işten değil
Delirecek miyim neyim
Kirpiklerimden mısra dökülüyor
Kenya'da simsiyah yalnızım
Yoksul bir şilepte gemiciyim
Malezya'da yük bekliyorum
Önümden çekilirsen İstanbul görünecek
Nerede olduğumu bileceğim
Dont this naked nights exist
Doesnt this record cry like that
Its impossible not break glasses
Will i go mad or not?
Verses are dropping from my eyelashes
I am all black lonely in Kenya
In a poor freighter, I am a sailor
Waiting for load in Malesia
If you get away infront of me Istanbul will be seen
I will know where i am
Gözlerini söndürme muhtacım
Ben senin aydınlığına muhtacım
Yepyeni bir ilkbahar harcayıp
Bir yaz boğup bir sonbahar harcayıp
Rüzgar gülünü arayacağım
Oran'da Pernanbouc'ta Tombuktu'da
Vinçler yine akşamları indirecekler
Yine karanlığa bulaşacağım
Gözlerin rüzgarda savrulacak
Do not turn your eyes off, i need them
To your brightness, i need
Spending a brand new spring
With drowning a summer and spending an autumn
I will search for wind rose
In Oran, In Pernanbouc, In Tombuk
Cranes again will bring the evenings down
I will again get infected with darkness
Your eyes will be scattered
İkimiz iki sap buğday olsak
Sen benim olsan, ben senin olsam
Bir gece vakti aklına gelsem
Uykunu tutsam bırakmasam
Seni kucaklasam, kucaklasam
Birbirimizin kalbini dinlesek
Dünyanın kalbini dinlesek
Büyük ateşler yaksalar
İki güvercin uçursalar
Nerede olduğumuzu bilsek
Two of us would be two stems of wheat
You would be mine, i would be yours
In a night suddenly, i would come to your mind
I would hold your sleep, wouldnt leave
I would hug you and hug you
Would listen eachothers hearts
Would listen heart of the world
They would light big fires
Would fly two pigeons
We would know where we are
ATTİLA İLHAN
You are so big inside me that, i cant see istanbul...
Was i ever in it... before i met you?
What made istanbul, istanbul and myself, me
is you...
you are a must for me you never know...
|
