|
Gitti ah Gitti
Gone ah Gone
gitti ah...
gecelere hüzünleri serperek.
yaralı bir kuş gibi kanarcasına gitti...
yalvaran gözlerime, elemi pay ederek,
bir kabahatmiş gibi,
kaçarcasına gitti...
she has gone ah...
with scattering sorrows into nights
bleeding as a wounded bird, she has gone...
to my begging eyes, with dividing anguish up,
as if it was a fault,
as running away, she has gone..
gitti ah...
şarkılara bel bağlamak faydasız.
üstüme kapıları kaparcasına gitti...
gecenin geldiğini haber vermeden, hırsız
yaşanmamış bir ömrü,
çalarcasına gitti...
gone ah...
useless to search help from songs.
she has gone as closing doors over me..
without letting me know that night came, thief
with stealing a life that unlived
she has gone...
gitti ah... bir nehirdi,
yazmadığım şiirdi.
yüzüme son bir defa
bakarcasına gitti...
gone ah... she was a river,
the poem that i couldnot write.
as looking at my face for the last time
she has gone...
gitti ah...
gözyaşları yanaklarımda kaldı.
hayatın perdesini çekercesine gitti...
belki duyulmamış, toz-pembe bir masaldı.
göğsümden yüreğimi,
sökercesine gitti...
gone ah...
her tears stayed at my cheeks.
as curtain the life off she has gone...
maybe unheard, a pink-dusted tale she was.
with taking my heart
off from my chest she has gone...
gitti ah...
karşılaşmak ömür boyu imkansız.
beni hazanda koyup, bahar dalına gitti...
biliyorum, ne yapsam, ne söylesem anlamsız.
ayrılmıştı dünyamız;
kendi yoluna gitti...
gone ah...
to meet in the life time is impossible.
leaving me in autumn, to a spring arm she has gone...
i know, what i ever i do, whatever i say is nonsense
our world was seperated;
her own way she has gone...
gitti ah... bir mevsimdi,
çizmediğim resimdi.
kalbime bir çiviyi,
çakarcasına gitti...
gone ah... she was a season,
was the picture, i couldnt draw
as driving a nail into my heart
she has gone...
Yusuf Hayaloğlu
|
