" Hiç kuşkusuz, herkes istediğini düşÃ¼nmekte ve düşÃ¼ndüğünü söylemekte serbesttir.Ama karşılıklı nezaket ölçüsünde ve karşılıklı saygı çerçevesi içinde.Bu bir ön koşuldur.
Bizim samimi ve dürüst olmayan kimselerle herhangi bir bağlantımız olamaz.Ailevi ve ahlaki değerlere sahip olmayan ve sadece maddesel ölçütleri esas alan kimseler ile prensipte anlaşamayız.Bu yapıdaki kimselerin onurlu bir kişilikleri ve insancıl duyguları yoktur.Ömer Hayyam'ın da bir şiirinde vurguladığı gibi, bunlarla değil diyalog kurmak, bunlara ne selam verilir, ne de bunlarla aynı masada oturulur.Acı olsa da gerçek budur.".

No doubt that everybody is entitled to think and say whatever they want. But only inside courtesy measurments and mutual respect limitations. This is a primary condition.
There could not be a connection between us and people who aren't sicere and honest. In principle, we can't reach an understanding with people who don't have familial and moral values and ascribe importance only to materialistic criteria. People inside this structure don't have honorable personalities and humane emotions. As Ömer Hayyam emphasized in one of his poems, not only you don't establish a dialog with them, you don't greet them nor sit on the same table with them. Even if it's painful, it's the truth.

Thank you so much for your kind efforts, Ayla Abla.
Best regards to you.