YASTAYIM...

yoksun yine varlığın sürünüyor
sensizliğim bilinmiyor
sen gittin gideli ellerim hep titriyor
kalbim bu acıyı saklıyor
yıllar sonra bile hiç kimseye söyleyemedim
bu sevdayı kalbime gömdüm ve sen öldün
şimdi eşim dostum beni hasatayım sanıyor
yastayım
hiç kimse bilmiyor
seni son gördüğüm yerde yıllar sonra
o gün geldi yine aklıma
bu kez bir elinde kızın içimde fırtına
göçüp gittiğin o yolda
sen varmışsın gibi her gece ışığı kapatmadım
gel görki ben hala yokluğuna alışamadım
şimdi eşim dostum beni hastayım sanıyor
yastayım
hiç kimse bilmiyor
çok zor o kadar yıl sonra itiraf etmek
bu aşkı bertaraf etmek
bu kez sana söyleyecek ne kadar çok şey vardı
isterdim bak unutmadım demek
yıllar sonra bile hiç kimseye söyleyemedim
sen öldün ben bu sevdayı kalbime gömdüm
şimdi eşim dostum beni hastayım sanıyor
yastayım
hiç kimse bilmiyor
BUGÃœN DOĞUM GÃœNÃœN YANINDA DEĞİLİM
BU YÃœZDEN HİÇ İYİ DEĞİLİM
yaşlandım artık bıraktığın gibi değilim
üstelik bir kızım var evliyim
yıllar sonra bile hiç kimseye söyleyemedim
bu sevdayı kalbime gömdüm ve sen öldün
şimdi eşim dostum beni hastayım sanıyor
yastayım
hiç kimse bilmiyor