Turkey |
|
|
|
|
|
WE ALL DESERVE PEACE !
|
| 1. |
15 Mar 2006 Wed 11:05 am |
|
Bu hafta Çanakkale haftası.
Bu aşağıdaki yazı hepimizin barışa layık olduğunu söyleyen bir yazı.
Istanbulspor'un renkleri neden sarı-siyah hiç düşÃ¼ndünüz mü? Elbette bu renklerin seçimi tesadüf degil ve elbette bir hikâyesi var. Hem de hazin bir hikâye. Prof. Dr. Cengiz Kuday anlatiyor:
"1915 yılında İstanbul Erkek Lisesi Galata'da Kemeraltı Caddesi'nde bugünkü Saint Benoit okulunun bulunduğu binadaydi. Çanakkale'ye vatan savunmasına katılan İstanbul Erkek Liseli öğrencilerden yaralananlar İstanbul'a dönüyorlar; yaralari okulda tedavi ediliyordu. Bu nedenle okulun taş duvarlari hastane rengi olan `sarı'ya boyandı. Tedavi görenler tekrar Çanakkale'ye gitti.
İstanbul Ãœniversitesi'ndeki ağabeyleri gibi…
19 Mayis 1915 Carşamba günü, Çanakkale Savaşları'nın tarihe en kanlı ve en kayıplı günü olarak geçti. Altı buçuk saat süren hücumun sonunda 2. Tümenin çoğu öğrenci olan 10 bin askerinin tamamı eriyip gitti. Bu kanlı günün ardından savaşa gönüllü giden İstanbul Erkek Lisesi öğrencilerinin hiçbiri okullarina geri donemedi. Okulun Karaköy binasının toplanti salonuna bu haber ulaştığında, okulun yaslı yoneticileri ve öğrencileri arkadaşlarının anısına tüm
pencereleri matem rengine, `siyah' renge boyadı. Sarı-siyah renkler, ilerde 1926 yılında Istanbul Lisesi'nin icinden doğan Istanbulspor'un da renkleri oldu."
Bu kadar da degil. Çanakkale'ye vatan savunmasina sadece Istanbul Erkek Lisesi (o zamanki adiyla İstanbul Leylî Sultanîsi) ogrencileri katilmaz. İstanbul Tıbbiyesi öğrencileri de Çanakkale cephesinde saf tutar. Hatta Tıbbiye, kayıplari nedeniyle 1921'de mezun veremez.
Hayatlarinin baharında vatanları icin rahatlarını bırakıp silah altına koşan gencecik fidanlar, Âkif'in tabiriyle `dünyada eşi olmayan' bir zafer yaşatırlar vatanın evlatlarina. Kendilerini feda ederek…
Çanakkale'de her milletten, her ülkeden insan vardı. Düşman
saflarinda da ayni trajediler yaşanıyordu. Onlar da birçok genc nesli kaybettiler savasta. Çanakkale Savaşlarına Bashemsire olarak katilan Safiye Huseyin Hanım, 1935'te kendisiyle yapilmis bir roportajda bakin neler soyluyor:
"Hastane haline getirdiğimiz Reşit Paşa vapurunda, muhtelif
milletlerden yaralılar vardi. Almanlar, Avustralyalilar, cepheden topladigimiz Ingiliz yaralilar ve bizim yaralılarımız… Yüzlerce yaralının önümde öldüğünü gördüm. Hemen hepsi de, kendi dillerinde ayni kelimeyi sayıklayarak öldüler: Anne!"
Dr. Avram Mizrahi
|
|
| 2. |
15 Mar 2006 Wed 11:15 am |
|
OK, I can get the jist of that, but any chance of a full translation?
H.
|
|
| 3. |
15 Mar 2006 Wed 11:25 am |
|
Quoting MissHelen: OK, I can get the jist of that |
That's more than I can :-S
|
|
| 4. |
15 Mar 2006 Wed 11:46 am |
|
Quoting AlphaF: Bu hafta Çanakkale haftası.
Bu aşağıdaki yazı hepimizin barışa layık olduğunu söyleyen bir yazı.
Istanbulspor'un renkleri neden sarı-siyah hiç düşÃ¼ndünüz mü? Elbette bu renklerin seçimi tesadüf degil ve elbette bir hikâyesi var. Hem de hazin bir hikâye. Prof. Dr. Cengiz Kuday anlatiyor:
"1915 yılında İstanbul Erkek Lisesi Galata'da Kemeraltı Caddesi'nde bugünkü Saint Benoit okulunun bulunduğu binadaydi. Çanakkale'ye vatan savunmasına katılan İstanbul Erkek Liseli öğrencilerden yaralananlar İstanbul'a dönüyorlar; yaralari okulda tedavi ediliyordu. Bu nedenle okulun taş duvarlari hastane rengi olan `sarı'ya boyandı. Tedavi görenler tekrar Çanakkale'ye gitti.
İstanbul Ãœniversitesi'ndeki ağabeyleri gibi…
19 Mayis 1915 Carşamba günü, Çanakkale Savaşları'nın tarihe en kanlı ve en kayıplı günü olarak geçti. Altı buçuk saat süren hücumun sonunda 2. Tümenin çoğu öğrenci olan 10 bin askerinin tamamı eriyip gitti. Bu kanlı günün ardından savaşa gönüllü giden İstanbul Erkek Lisesi öğrencilerinin hiçbiri okullarina geri donemedi. Okulun Karaköy binasının toplanti salonuna bu haber ulaştığında, okulun yaslı yoneticileri ve öğrencileri arkadaşlarının anısına tüm
pencereleri matem rengine, `siyah' renge boyadı. Sarı-siyah renkler, ilerde 1926 yılında Istanbul Lisesi'nin icinden doğan Istanbulspor'un da renkleri oldu."
Bu kadar da degil. Çanakkale'ye vatan savunmasina sadece Istanbul Erkek Lisesi (o zamanki adiyla İstanbul Leylî Sultanîsi) ogrencileri katilmaz. İstanbul Tıbbiyesi öğrencileri de Çanakkale cephesinde saf tutar. Hatta Tıbbiye, kayıplari nedeniyle 1921'de mezun veremez.
Hayatlarinin baharında vatanları icin rahatlarını bırakıp silah altına koşan gencecik fidanlar, Âkif'in tabiriyle `dünyada eşi olmayan' bir zafer yaşatırlar vatanın evlatlarina. Kendilerini feda ederek…
Çanakkale'de her milletten, her ülkeden insan vardı. Düşman
saflarinda da ayni trajediler yaşanıyordu. Onlar da birçok genc nesli kaybettiler savasta. Çanakkale Savaşlarına Bashemsire olarak katilan Safiye Huseyin Hanım, 1935'te kendisiyle yapilmis bir roportajda bakin neler soyluyor:
"Hastane haline getirdiğimiz Reşit Paşa vapurunda, muhtelif
milletlerden yaralılar vardi. Almanlar, Avustralyalilar, cepheden topladigimiz Ingiliz yaralilar ve bizim yaralılarımız… Yüzlerce yaralının önümde öldüğünü gördüm. Hemen hepsi de, kendi dillerinde ayni kelimeyi sayıklayarak öldüler: Anne!"
Dr. Avram Mizrahi
|
This week is Gallipoli week. Below is a story, telling us WE ALL DESERVE PEACE.
Ever wondered why İstanbulspor (a football club in İstanbul) wears black-yellow colors? There is a sad story behind it all. Prof. Dr. Cengiz Kuday narrates....
In 1915 İstanbul Lisesi (İstanbul Highschool for Boys) was located in the building that houses Saint Benoit Highschool today. Students of highschool fighting in Gallipoli were returned to İstanbul and treated in the school premises. The stone walls of the school were then painted yellow, the hospital colors. Students that recovered all went back to the trenches.
Just like their older brothers, students of İstanbul Ãœniversity.
May 19, 1915 was the fiercest day of fighting. Enemy charged for six and a half hours, and the 10000 strong Turkish 2. Battalion was totally lost. None of the highschool fighters survived. When news reached İstanbul, students and teachers in mourning decided to paint all wood doors and windows of the school black. Later, in 1926, these colors were chosen by İstanbulspor Football Clup, that rose from the same school.
That was not all. İstanbul University Medical School did not give a single graduate in 1915. They all died in Gallipoli.
Gallipoli had people of many different nations. Similar tragedies were witnessed on the enemy side as well. They also lost a great number of their young men. Lady Safiye Hüseyin, who served as a head nurse in the war, later said in an interview held in 1935...
İn the hospital ship (Reşit Paşa), we had carried wounded soldiers of many nations: Germans and also British and Australian soldiers we picked up from battlefields, along with our own. I have seen hundreds of them die in agony. For most, the last word was always the same: MOM!, in their own language.
|
|
| 5. |
15 Mar 2006 Wed 12:06 pm |
|
i think peace is the most important and most far away thing that every human needs in these days, hope all the world can find it ,and i am really sorry for all the families that lost thier men or women in war, as a muslim peace be upon you all.
|
|
| 6. |
15 Mar 2006 Wed 02:02 pm |
|
Thank you.
H.
|
|
|
