Nazım hikmet vapuru
deniz ile arasına
dökülen asfaltı kırar
ve özgürlüğüne kavuşturur
salacak iskelesini
batmak pahasına

Can Yücel vapuru
alaycı bir düdük çalar
savaş gemilerine
ki rakı şişeleri asılıdır
can simitlerinin
yerine

Attila İlhan vapuru
keyfile yarar suları
içinde çünkü sevgililer öpüşÃ¼r
ve güvertesinde
sigarasını rüzgara karşı yakan
bir katil üşÃ¼r

Edip Cansever vapuru
denize yansıyan
otel ışıkları altında
gider gelir boğazın en uzak
iki iskelesi arasında

Orhan Veli vapuru
evlerine taşırken
telaş içindeki insanları
küpeştesinden atılan
simitleri kapışır
martı kuşları

Cemal Süreya vapuru
akşamüstleri giyince
ışıklı elbisesini
ince bir duman savurarak havaya
dansa kaldırır
kız kulesini

Sunay Akın

GÖNÜL

Bunca yıl herkesten kaçtın
En sonunda buldum sandın
Ansızın içini açtın
Yapma dedim yaptın gönül

Gözleri senden uzaktı
Farkedilmez bir tuzaktı
Sana böylesi yasaktı
Yapma dedim yaptın gönül

O bir yolcu sen bir hancı
Gördüğün en son yalancı
İçindeki derin sancı
Gitmez dedim kaldı gönül

Sen istedin ben dinledim
Senden ayrı olmaz dedim
En sonunda ben de sevdim
Şimdi beni kurtar gönül

Gözlerin bakar da görmez
Ellerin tutar da bilmez
Gece gündüz farkedilmez
Demedim mi sana gönül ?

Sabahın tam üçündesin
Dertlerin en gücündesin
Hala onun peşindesin
Gitme dedim gittin gönül

Böylesi sevdiğin için
Bir kör düğüm oldu için
Ağlıyorsun için için
Demedim mi sana gönül ?

Sen istedin ben dinledim
Senden ayrı olmaz dedim
En sonunda bende sevdim
Şimdi beni kurtar gönül

Dön bak dünyaya,

yalnız kaldıysan , kalkıp pencerenden bir bak
güneş açmış mı , yağmur düşmüş mü
dön bak dünyaya

herkes gitmişse , sakince arkana dön bir bak
dostun kalmış mı , aşkın solmuş mu
dön bak dünyaya , dön bak dünyaya

bir sonbahar kadar yalnız , bir kış kadar savunmasız
ya da ilkbaharsan , yolun başındaysan

asla vazgeçme , kalkıp da pencerenden bir bak
güneş açmış mı , yağmur düşmüş mü
dön bak dünyaya

insanda sebepsiz yere ağlama hissi uyandıran aşmış bi şarkı şarkı.

Desem ki..

Desem ki vakitlerden bir Nisan akşamıdır,
Rüzgârların en ferahlatıcısı senden esiyor,
Sende seyrediyorum denizlerin en mavisini,
Ormanların en kuytusunu sende gezmekteyim,
Senden kopardım çiçeklerin en solmazını,
Toprakların en bereketlisini sende sürdüm,
Sende tattım yemişlerin cümlesini.

Desem ki sen benim için,
Hava kadar lazım,
Ekmek kadar mübarek,
Su gibi aziz bir şeysin;
Nimettensin, nimettensin!
Desem ki...
İnan bana sevgilim inan,
Evimde şenliksin, bahçemde bahar;
Ve soframda en eski şarap.
Ben sende yaşıyorum,
Sen bende hüküm sürmektesin.
Bırak ben söyleyeyim güzelliğini,
Rüzgârlarla, nehirlerle, kuşlarla beraber.
Günlerden sonra bir gün,
Şayet sesimi farkedemezsen,
Rüzgârların, nehirlerin, kuşların sesinden,
Bil ki ölmüşÃ¼m.
Fakat yine üzülme, müsterih ol;
Kabirde böceklere ezberletirim güzelliğini,
Ve neden sonra
Tekrar duyduğun gün sesimi gökkubbede,
Hatırla ki mahşer günüdür
Ortalığa düşmüşÃ¼m seni arıyorum.

C. S. Taranci

Beğendiniz mi?

beni kimseyle kıyaslayamazsın
ben borçlu kalmaktan ölüm kadar korkarım.
acıysa acı,aşksa aşk,mutluluksa mutluluk...
benim yaptıklarım için sızlanma,
bendeki sadece karşılık
aldığıma bir parça...
kalbinde bir yarık varsa ,bin kere vurmuşsundur
bir damla yaş süzülüyorsa yanağından,
gözlerimden kan akıtmışsındır
oturup düşÃ¼nmekse yaptığın,
uykularımdan uyku çalmışsındır
mutluluksa içine sığmayan en yoğun duygun,
belki bir gün bir yerde bana ettiğin söz:
seni seviyorumdur..

Kocaman Yalan

bedeli odenmelidir her iliskinin yada bir bedeli olmalidir
karsiliksiz olan yalniz anne sevgisi olsa gerek
kolay vazgeçilebilen yasanmadan yarim kalan ya da bir cok sekilde yasanan iliskilerin hepsi ask midir acaba?
her birlikteligin baslangici gelisme evreleri olmali ama bunlar önce tanismak sonra yemek ardidan gezmeler tozmalar ve hangi hizla belirsiz asigim demeler... böyle degil sanirim askin muhteviyati, yada bence böyle olmamali

eskilerde kalmis o acaba incinir mi? incitirmiyim dusunceleri son hizla yol almalar ve bir duvara toslamalar oldu simdilerde asklar

insan aski da bilincle yasamali kurgulari yikmali yalniz kendi ozgurlugunu degil karsindakinin ozgurlugunde de tanimali

secimleri olmayan askolmaz bu tutsakliktir yalnizca
BIR DOGAL AFET DEGIL MIDIR
kimsenin aski tanimlanamaz aslinda ama kacma kovalama oyunlarina ask diyenlerse yalnizca gostermelik sevdalarin bayagiligina kapilanlardir

falan
filan
aslinda ask
koca bir YALAN

Could someone translate the first poem in this thread?

.....İSTANBULUN KIZLARI.....

dertli çalar aşıkların sazları
nazlı olur İstanbulun kızları
başlarsın erkenden rakıya şaraba
karışır gidersin hayale seraba

inanmıyorum aşka
kimse bana anlatmasın
söyleyin İstanbula
bugun beni ağlatmasın

ben de bilsem buralara gelmezdim
İstanbulu vallah böyle bilmezdim
anladım nerde imiş hanyayla Konya
genç yaşta üzerime devrildi dünya

inanmıyorum aşka
kimse bana anlatmasın
söyleyin İstanbula
bugun beni ağlatmasın

Oylesine....

Duvarları maviye boyadım
Maviyi çok seversin
Penceremde menekşeler dizili
Sularken şarkı söylersin
Gramafon da eski alaturka
Hoşuna gider bilirim

O yaz evinin içinde
Denize nazır
Sabaha kadar bekledim seni
Birden dalgalar dedi ki gelmeyeceksin

Birden çıktım viraneden
Koşa koşa indim kumsala
Acı acı sövdüm sonra
Yüzümü kırbaçlayan rüzgara

...............

i can't belive this now
this isn't what i planned
i lived and died and now
i just can't understand
with all the love i feel
i could never leave her
no matter what the cost
my soulds the price to see her


oh how i love you
the pain won't go away
oh when i need you
you're always so far away
i cry for you
leaving myself to blame
i died for you
i gave up everything

the pain was just to much
when i finally saw her
she's happy and in love
in love with my best friend
what makes it hurt so bad
is that i love them both
and they will never know
for love i sold my soul