-Seni seviyorum, ama nasıl, avuçlarımda camdan bir şey gibi kalbimi sıkıp parmaklarımı kanatarak kırasıya çıldırasıya... Erkek kadına dedi ki: -Seni seviyorum, ama nasıl, kilometrelerle derin, kilometrelerle dümdüz, yüzde yüz, yüzde bin beş yüz, yüzde hudutsuz kere yüz... Kadın erkeğe dedi ki: -Baktım dudağımla, yüreğimle, kafamla; severek, korkarak, eğilerek, dudağına, yüreğine, kafana. Şimdi ne söylüyorsam karanlıkta bir fısıltı gibi sen öğrettin bana.. Ve ben artık biliyorum: Toprağın - yüzü güneşli bir ana gibi - en son en güzel çocuğunu emzirdiğini.. Fakat neyleyim saçlarım dolanmış ölmekte olan parmaklarına başımı kurtarmam kabil değil! Sen yürümelisin, yeni doğan çocuğun gözlerine bakarak.. Sen yürümelisin, beni bırakarak... Kadın sustu. SARILDILAR Bir kitap düştü yere... Kapandı bir pencere... AYRILDILAR...
This is a good poem.
´-I love you,
but how ?
squeezing my heart in my palms
just like something made of glass..
bleeding my fingers,
almost breaking them...
madly...
The man said to the woman;
I love you..
but how ?
so deep in kilometres,
so plain in kilometres..
hundred percent,
one tousand five hundred percent..
limitless in hundred percent..
The man said to the woman;
- I looked ,
with my lips,with my heart ,with my head..
by loving ,fearing and bending..
into your lips,your heart,your head.
Whatever I say now,
You taught me all just like a whisper in the dark.
And I now,
know..
The soil,
just like a mother with sun on her face-
nursing its latest and most beautiful child..
But what shall I do?
For my hair ,
tangled around your dying fingers..
not possible to save my head..!
You must walk,
by looking into newborn baby´s eyes..
You must walk,
by leaving me behind..
And the woman got quiet..
THEY DID HUG EACHOTHER..
A book fell on the floor..
A window closed..
And THEY LEFT..(SPLIT )
WOWW...what a tragic end..! its a sad love poem...
Edited (2/1/2011) by tunci
|