Gönlüm Göçebe

Gönlüm göçebe
Ayaklarım ona uyar
Çok sevmekten korkarım canım yanar
Bedenine saplanan hançeri çekip çıkarır gibi
Sıyrıldın korkularımdan
Onu ölüm gibi düşman saydım
Yalın ayak dikenlere,taşlara basa basa yürüdüm
Bu yükü sırtımdan attım
Aşkın gürültüsüyle sağır oldum yoruldum

My heart is a nomad

My feet keep in step with it

I am afraid of loving too much, my soul burns

Like the dagger plunged in your body and taken out once more

You wriggled out of my fears.

I considered it to be an enemy, like death

I walked with bare feet on thorns and stones

I threw this weight off from my back

I have become deaf from the noise of love, I am tired