KEŞKE YÜREĞİNDE BEN OLSAYDIM

Gözlerine her baktığımda

Canımın acıdığını hissediyorum

Dudaklarımdaysa dünden kalan bir şarkı

Unutulmanın vermiş olduğu, hazin bir veda

Sana söylemek isteyip de, söyleyemediklerim

En çokta, yokluğun da savaştığım acılarım

Keşke, keşke yüreğin de ben olsaydım…

Aklımdan her geçişin de, biraz daha yıkıldığım

Biraz daha umutsuzluğa kapıldığım.

Kaybolan, yıkılan umutlarım

Sonu gelmeyen yalnızlığım

Gecelerde her defasında yokluğunu hissettiğim

Aklımdan adını bir türlü çıkaramadığım…

İçim yansa da susmayı öğrendim

Şimdi sen mutluysan devam et

Ben mutlu olmasam da sensiz yaşamaya alıştım

Bir deprem sonrasıydı yaşadıklarım

Şimdilerdeyse senden kalan

Yıkılmışlığımın hafriyatını kaldırıyorum şimdi

Keşke, keşke yüreğin de ben olsaydım…