Ah be gülüm ah.
Senden evvel, hayallerim vardı,
Yalnızdım ama mutluydum,
Küçük de olsa UMUTLARIM....

Ve sonra sahilde dolaşan çiftleri severdim.
Kendimce şiirler yazardım,kitaplar okurdum,
Ve hatta yürüyüşlere katılır,sılogan atardım.
Yeni yeni insanlar tanıdıkça sevincim artar,
Beyoğlu'nda sinemaya gitmeyi severdim

Thank you.

Is it too long?
Is it bad?

I think it is poetry. Please help if you have the time. I am learning so much. Thank you again.

Thank you, thank you! There was more to this poem but I didn't want to ask you to do too much. I am having so much fun with this! Can't wait until I can help with translations.

Go ahead and post the rest,I would love to translate it for you! Its not a big deal for me,its fun!

Eski fotoğraflara bakar,
Bazen hüzünlenirdim.
Eski sevdalarımı hatırlardım,
İyi insanlardı derdim,hatta sevmiştim derdim içlerinden bazılarına.

Çay içerdim canım çektikçe taksim parkında,kaba taşta.
Evimi severdim cihangir de iki göz oda.
Dedim ya hayallerimi severdim,umutlarımı.

Ah be gülüm ah.
Şimdi senden sonra artık hayallerim yok.
Umutlarım olmayacak. Evimi sevmiyorum,
Artık şiirler yazmıyorum,Kitaplar okumuyorum.
Birde artık Çay içmiyorum.....

Artık yaptığım şeyleri yapmıyorum.

Sevdiğim şeyleri sevmiyorum.
Şimdi ben sadece seni,seni seviyorum.
Ve sonra 17. Nisanı seviyorum,sen doğmuşsun ya o gün.

Meyhaneleri seviyorum,kırık dökük masaları,loş köşeleri.
Ağlayan çocukları daha çok seviyorum şimdi.
Kuytu köşeler de uyuyan insanları,dilencileri daha çok,daha çok seviyorum şimdi.

Ah be gülüm ahh...
Ben seni her şeyden çok.
Her şeylerden çok seviyorum şimdi.......


Are you sure this is not too long? I love the poetry he writes. Thank you again =)

I would watch the old photographs,and sometimes get upset.
I would remember the old flame of mines and say:they were good people.And I would say to myself I even loved some of them.
When I was suffering I would go to drink tea in the park of Taksim,in Kabatas.
I would love my house in Cihangir,a room with 2 sections
I already said..my dreams,my hopes..
Oh,my rose..
Now you came and I ve no more dreams
I wont have any hopes.I dont like my house,I dont write poems anymore,I dont read books.And I dont drink tea anymore..
I dont do the things I normally do.
I dont like the things I like.
But 17th of April..i love it,because this is day you were born.
I like the restaurants,the broken worn out tables,the shady corners
Now I love even more the crying babies.
Now I love even more the people sleeping in quiet corners,the beggars..

oh,my rose
Now i love you most.
I love you more than anything else now.

Oh wow... I am so glad you finished that for me. I am speechless! Thank you so very much.