Delikanlıya göre, çocuğun bir hayâl dünyasında yaşadığı kesindi. Ama bütün küçükler hep böyleydi. Daha sonraki sohbetlerinde, o tür ayakkabıların sadece filmlerde olabileceğini söylediyse de, çocuk bu fikrinden vazgeçemedi. Bayram günü geldiğinde, delikanlı birkaç değişik ayakkabı alarak onu ziyarete gitti. Küçük çocuk, gelenin kim olduğunu çok iyi biliyordu. Kapıyı büyük bir heyecanla açarak onu karşıladı ve tekerlekli iskemle üzerindeki felçli vücudunu dik tutmaya çalışarak:

—Uçan ayakkabılardan istediğim için özür dilerim, diye gülümsedi. Ama babama, başka türlü kavuşmam mümkün değil ki!

According to the young man, the boy was surely living in a fantasy world. But all the little ones were always like that. In their later conversations, even when he said that that kind of shoes could be found only in movies, the child couldn't give up his idea. When the holiday arrived, the young man bought a few different kinds of shoes and went to visit the boy. The little boy knew very well who was coming. He opened the door, welcomed him with great excitement and while trying to keep his paralized body straight up on his wheelchair:
- I'm sorry that I asked for flying shoes, he smiled. But there's no other way in which I can reunite with my father!

Ayla, thanks a million.
I have no words to appreciate your help.

I have already started trying to translate the next short story.I wish I could translate the whole story. But any way, if I need a word or two to be translated I will get back to you, if you don't mind.

Again, Thank you, Ayla, for all your help!