HOCA’NIN TAVUKLARI

Nasreddin Hoca, tavukları satmak için, komşu kasabaya doğru yola çıkar. Tavuklarını kafese koyarak eşeğine yükler. Bir süre sonra da, kafes içinde sıkışıp kalan tavuklara acır.

-“Şunları kafesten çıkarıyım da rahat rahat gitsinler”, diye söylenir.

Kafesi açınca, horoz önde, tavuklar arkada, hepsi yola dökülürler. Şaşkınlıkları geçince etrafa dağılırlar. Hoca, onları nasıl toparlayacağını bilmez. Hemen eline bir sopa alır. Horozu döverken:

“Gece yarısı sabah olduğunu bilirsin de, öğle zamanı kasabanın yolunu neden bilemezsin!” diye söylenir.

AYVA-İNCİR:

Hoca, bir gün Timur’a hediye götürmek için, sepete ayva ve incir doldurur. Sonra, ayvadan vazgeçer ve sadece incirleri götü­rür. Timur’un yanına varınca, kafası neye bozulduğu belli olma­yan Timur, incirleri alarak Hoca’nın kafasına fırlatmaya başlar. Hoca ise durmadan Hakk’a şükreder. Timur bu duruma şaşırır:
“‘Hoca! Ne diyorsun? Halini görmüyor da Hakk’a şükrediyorsun.’

Hoca cevap verir: ‘Şükür Tanrı’ya. Şu sepet daha demin ayva doluydu ya. Ya getiriverseydim o sepeti? Kafa göz kalır mıydı bende şimdi?.”