"Bugün kendimi iyi ve rahat hissetmiyorum. Rıdvan, çalışamıyorum. Gerçekten yapamıyorum. Lay, 2 gündür benimle birlikte ve gelecek pazartesiye kadar kalacak. Ona şu anda birini evimde ağırlamak için hazır olmadığımı söyledim ama yine de gelmek istedi. Ve onun ne tarz birisi olduğunu çok iyi biliyorsun. Hiç durmadan konuşuyor. Hatta bir keresinde ona önce işimi yapmak istediğimi ve sonra onu dinleyebileceğimi çünkü konsantre olamadığımı ve yanlış birşey olursa başı derde girecek kişinin ben olacağımı söyledim. Ama sanki hiçbirşey söylememişim gibi her 5 dakikada bir konuşmaya devam etti. Ne yapmalıyım?
Bana, neden ona yardım etmediğimi ya da ona etrafı gezdirmediğimi ve neden başka bir arkadaşımdan ona yardım etmesini istemediğimi sordun. Bunu duyduğumda üzüldüm. Ben buraya ÇALIŞMAK için geri geldim, tatil için değil!!! Bazen haftada 6 gün çalışıyorum ve zamanım olduğunda biraz dinlenmek istiyorum, başkasına bakmak değil. Lay'in kendisi de benim kadar Bangkok'u iyi biliyor. Tek başına dışarı çıkabilir ama çıkmıyor çünkü onu arabamla taşımamı istiyor. Ve biliyor musun, başka bir arkadaşında kalacağı zaman benden kendisinin bavulunu hazırlamamı istedi. Daha hiçkimse bana bunu yapmadı. Bu bir arkadaşıma yardım etmek istemediğim anlamına gelmiyor. Ama bazen arkadaşlarımızın daha saygılı ve düşÃ¼nceli olması gerekir. Ben asla başkasına böyle davranmam. Peki ya sen, eğer bir arkadaşın sana böyle yaparsa ne yaparsın?
Bugün, laptopumu aldım ve çalışmak için bir kafeye oturdum. Sadece kendim için biraz mekana ve zamana ihtiyacım var. Ona senin için tişÃ¶rt ve jean getirmesini istemeyeceğim ama sana sonra onları yollucam. Posta için para ödeyecek olmama aldırmıyorum. Ama sadece birisinden yardım istedim ve ne istiyorsa karşılığını ödemek zorundayım diye kendimi o insanı memnun etmeye zorlayamam."
|