Quoting Dil Derneği:

TDK’nin kılavuzundaki “ayrı yazılar birleşik kelimeler” gibi bir açıklama dilbilgisel açıdan doğru mudur? Ayrı yazılanlar, niçin “birleşik kelime”dir? “Büyük anne, ağustos böceği, çalı kuşu, ana cadde, ana deniz, ana dil, ana dili, ana yol, ana vatan, ana yurt, ana kara…” gibi bileşikleri ayrı yazan TDK, bileşik sözcüklerin “televizyon verici istasyonu, kanun hükmünde kararname, kitap fuarı, koku alma duygusu…” gibi tamlamalardan ayrılmasını nasıl sağlayacaktır? En önemlisi, Türkçenin en işlek söz yapma yollarından biri olan bileştirme ve bileşik sözcükler nasıl öğretilecektir?

Quoting Dil Derneği:

TDK, sözlüğün bir önceki baskısında ayırdığı kimi bileşikleri, bu kez yaygın biçimleriyle yazmak zorunda kalmıştır. Peki, çoğu bileşiğin yazımındaki ikilik niçin sürmektedir? “Acem lalesi” niçin ayrı yazılmış, aynı bitkinin öteki adı “güneştopu” niçin bileşiktir? “Acem halayı, Acem pilavı” gibi ayrı yazılanların yanında bunlardan farkı olmayan “acemborusu” niçin bileşiktir? Bir önceki sözlükte “Ayşe kadın” niçin ayrı yazılmış, şimdi niçin bileştirilmiştir? Yine bir önceki kılavuz ve sözlükte ayrı yazılan “yayınevi, kitabevi, uluslararası…” şimdi niçin bileştirilmiştir? Öyleyse öteden beri bileşik yazılan bütün bileşik sözcüklerin de düzeltilmesi gerekmez miydi?

Quoting Dil Derneği:

“Büyükanne” sözcüğünü, “büyük anne” biçiminde yazan görülmediği gibi, ayrı yazılan bu tür tamlamaların karşısına “is.; sf.” gibi kısaltmalar konulması dilbilgisel açıdan doğru mudur? Ayrı yazılan bileşikler tek bir sözcükmüş gibi nitelenebilir mi? Yine söz öbeği, tamlama ve deyimlerin karşısına, “is., zf.” gibi kısaltmalar koymak, örneğin “acele posta”nın karşısına “is.” (isim/ad) yazmak, “acemi çaylak” tamlamasını sıfat, “acemi er” tamlamasını da “isim” olarak nitelemek doğru mudur? “Küçük” sözcüğü “sıfat”sa, niçin “küçük dalga” tamlaması “isim”, “küçük çaplı” tamlaması “sıfat”tır?