ArkadaÅŸlar herkese merhaba,

Yabancı bir arkadaşıma türkçe öÄŸretiyorum(öÄŸretmeye çalışıyorum). O bana sorular sordukça türkçede bilmediÄŸim bir sürü istisna ile karşılaÅŸmaya baÅŸladım. Yalnız ÅŸimdi soracağım sorunun bir açıklamasını bulamadım sitede ve istisna olduÄŸunu da düÅŸünmüyorum.

ÖÄŸrenilen geçmiÅŸ zaman ekini fiillere eklerken herhangi bir sıkıntımız yok.Åžöyle ki;

gelmek    -- gel+miÅŸ+im/sin/....

başlamak -- başla+mış+ım/sın/...

Ancak isim soylu sözcüklere eklediÄŸimizde durum karışıyor ve yukarıdaki örneÄŸe dönüp sonsuz bir döngünün içine giriyoruz 

güzel -- güzel+miÅŸ

yeni  -- yeni+y+miÅŸ 

Araya giren "y" kaynaÅŸtırmasını, ekin aslının -imiÅŸ olmasından yola çıkarak "ile" baÄŸlacı ile aynı ÅŸekilde eklendiÄŸini söyledim, bu sefer neden fiillerde "y" gelmiyor sorusu ile karşılaşıyorum. Ne demem lazım, sebebi nedir açıklayabilecek birisi var mı? (ÖÄŸrettikçe türkçenin ne kadar zor bir dil olduÄŸunu anlıyorum )

Bir üst seviye olarak,

Başla+sa+y+mış+ım/sın

*Burada niye "y" geldi????? Kafayı yiyeceÄŸim, bu nasıl dil 

Buffer Letter -y-is used in the formation of the past tense for Verb stems which end in a vowel. 

See here under "Turkish to be Past Tense - I was, you were": http://www.turkishlanguage.co.uk/tobepos.htm 

So, why do we say, 

baÅŸlamak -- baÅŸla+mış+ım/sın/... (ends with vowel) 

instead of

başlamak -- başla+(y)+mış+ım/sın/...

and here

baÅŸla+sa+y+mış+ım/sın/... (ends also with vowel,but we use buffer letter "y") 

Tough one - I found it here

http://cromwell-intl.com/turkish/verbs.html

If you just add miÅŸ, to a verb there is no buffer letter.

If you add miÅŸ to a noun it is (y) miÅŸ.

But Conditional + Inferential is

- se + y + miÅŸ

About grammer you guys better than me. lol

I was a bit quick in in saying all verb stems. This only goes for to be. 

Deniz summed it up already: as I can see you use ´y´ in these cases:

1. past to be + adjective: yaşlıydı, he was old

2. past to be + noun: siyah bir arabaydı, it was a black car

3. And furthermore all past* suffixed verbs ending with a consonant. 

- past conditional: olsaydı, if it was

- past necessitive: aramalıydım, I had to call

- past subjunctive: tıklayaydım

*Past being either -di or -miÅŸ

Follwing that rule: baÅŸla+mış+ım is without y because the verb stem is not suffixed with -sa or -malı or -yayım or such.

And it is baÅŸla+sa+y+mış+ım because baÅŸla is suffixed with the conditional suffix -sa.

I´ve never found a real grammatical explanation of this. Just practise I´m afraid. I´m hoping some native speaker can point to a source where this is gramatically explained. =))

I bet in a conversation with you in Turkish I would look really stupid. +))

Thanks. I think it´s more like we just know where to find stuff like this.

ahah. Then you lucky dude. I dont need to speak to look stupid