But it is "yere bırakmak" so it doesn´t mean "give up" or "surrender". It mean "put something down"

ülkenizde benim kalmama izin verdiğiniz için teşekkür ederim.

You may drop the word "benim" in this sentence for a better understanding.

I am not sure if you open this topic for a general questioning about language or because of any idea about a relation between Chinese and Turkish.

If you think Turkish language has a strong relation with Chinese, you might have a big misunderstanding about it, you may be losing time in this forum. But if you ask this question for generally, good luck for you to find someone to answer your question.

If it won´t be inappropriate, you may advice her to use more punctuations for you to understand her sentences easily. "Noktalama işaretleri" önemli

There are some points;

- I assume you are talking about a specific question, for that reason you should add the -i suffix to the word "soru": soruyu sordum.

If you need more explanation you may check the examples;

kitap okumak - read a book (for general usage of reading any book)

kitabı okumak - there is a specific book, so youa re talking about it, so you say "to read THE book"

Another example can be to listen to music;

müzik dinlemek - is used for listening any music, not a specific song or type. But if there is a specific music you are talking about, so you should say "müziği dinlemek"

- If there is no specific question, you can say directly "... sordum" without the word "soru".

- There is no word "praktis" in Turkish, indeed I think you should just memorize one of the forms to say it; "Türkçemi geliştirmek", "Türkçemi ilerletmek" or "Türkçe pratik yapmak" (there may be other examples to say the same thing, I may not have found all of them) so let´s go with the "pratik yapmak" but be careful, it is for general "Turkish" not about "your Turkish", so you say "Türkçe pratik yapmak"

- I think there are many reasons to mix up with the tenses of some specific verbs such as "to know", "to see", "to want", so I don´t want to mess up everything in your head. I advice you just memorize it; you may say "biliyordum"- It means something like "I already knew it" or go with the correct usage: "I know" because you knew and also you still know it so you say in Turkish: "biliyorum"

- And the last point: Some words loose their last vowels before the consonants when it takes the -i suffix. vakit is one of them. So it becomes: vakti

vakit+i => vakiti (i between k and t drops) => vakti

other examples:

resim - resmi

burun - burnu

Now make it together:

Akşam namazı vaktini biliyordum ama Türkçe pratik yapmak için (soruyu) sordum.

Yıllarca Türkçe dersi görmüş Türklerin bile bu konuyu karıştırması bize gösteriyor ki yabancıların yaptığı yanlış çok normal. Ama aslında onlar genelde daha dikkatli çünkü bizim gibi hissederek konuşmuyorlar, dolayısıyla yazılı olan şeylere anlam verebilmek için teknik olarak bir fark görmeyi bekliyorlar.

-de durum bildiren bir şey demişsin ama neyin durumu, bunu net ifade etmemişsin.

-de´yi bitişik yazdığında "içinde, üstünde, yanında, beraberinde" gibi bir anlama sahip olmadıkça yanlış yazmışsın demektir. Cümleyi çözümlersen orada "sen" bir özne olduğu için zaten ek alması mantıksızdır.

"imladan haberi olmayanlar" derken imla hatası yapmak da ayrı bir ironi ki bu konu üstünde daha fazla konuşmak sadece sinirden oluyor. Zaten belli bir noktadan sonra yazışmak/konuşmak ikna etmeye yaramıyor, belki merak eden varsa onlara bir fikir verebiliyor sadece.

İnşallah sen de sahip olduğun bu önyargını kısa sürede üstünden atarsın. Kullandığın kelimelere bakınca sinirlendiğini düşünüyorum. Fazla sinir ve stres kalbe zarar, bence sinirlenme, birbirimizin yanlışını bulup yüzüne vurmaya çalışmıyoruz. Sadece gördüğümüz eksikliği tamamlamaya, yanlışlığı düzeltmeye çalışıyoruz.

Kendine iyi davran 

It looks good.

Bu konuda hatalısın. "de" bağlaç olduğunda ayrı yazılır. Bağlaçlar cümleden çıkarıldığında anlam değişikliği meydana getirmezler. O yüzden savunduğun şey zaten yanlış. Ama ne olmuş yani, hiç de sorun değil belki. Bu konu üstünde konuşmak da sıkıcı gelebilir.

Ayrıca ben seni durdurmaya çalışmıyorum. Başkasını durdurmaya çalışman yanlış diyorum. Beğenmiyorsan görmezden gelirsin, ben sana hitap ettim sadece. Yoksa tabii ki sen de istediğini yaz, belki senin yazdıklarından da öğrenenler çıkacaktır. Belki sen de yazdıkların sayesinde yanlış bildiklerin varsa düzelteceksindir. Bunu ortaya çıktıkça anlıyoruz.

İnsanların tartışmalarını neden istemiyorsun? Sıkılmış olabilirsin, sana hitap etmiyor olabilir. Ama diğerlerinin kendi fikirlerini söylemelerine karşılık konuyu durdurmak yerine burada herhangi bir şey yazmaman daha uygun olmaz mı? 

Yani bence bırak insanlar konuşsun. Konuştukça fikirler paylaşılıyor. Doğru ya da yanlış olabilir, sana hitap etmeyebilir. Eğer hoşuna gitmediyse bu konudan uzak durursun olur biter. "Sıktı bu konu", "kim ne yaparsa yapsın" gibi şeyler yazmak da kimseye bir şey kazandırmıyor 

And here, I want to add some more;

You can write the first sentence because there is no form in Turkish you can put together in one suffix: [present continuous] + [future]. So you need to say this exactly as you wrote.

But you cannot write the second one because this form exists: bekliyor+dum (present continuous + past)

-iyor oluyor sounds odd. I can´t find a proper example for this now.

-iyor olur sounds odd too but this may be proper somehow.