neden ayol?

bir de "ay şekerim..." diye başlayan cümleler var.
ay şekerim geçen gün kimi gördüm biliyomusun...

Sınıf dışarıda şimdi bir fare gördüm. not ok.

Sınıfın dışarısında şimdi bir fare gördüm. ok.
Sınıfın dışında şimdi bir fare gördüm. ok.
Dışarıda şimdi bir fare gördüm. ok

dışarı "outside" may be used alone, with sınıf "class" its is connected to that word like "out of classroom"

example: http://www.haberturk.com/polemik/haber/776295-iphone-5-dag-fare-mi-dogurdu

Dağ fare doğurdu.

Dağ fare mi doğurdu?

there is no connection between tut and dut.

tut means keep generally. aklında tutmak: keep in mind.

not reform but standart understandable good turkish project was started long before. intellectuals, writers, poets supported this. for example story writer omer seyfettin used and supported this who died in 1919, before turkish republic. by the way all folk use and talk this way before language reforms.

after language reform, especially at "ismet inönü era, things changed, the new goal was getting rid of all arabic and persian originated words, no matter when they came to turkish they must be executed. this process still continues. for example just 15 years ago when i go to school we used zarf (adverb). this word documented in millions of books in our libraries, understandable througout all turkic countries as well as muslim countries. why do you change it with belirteç. you think it was arabic, now it was turkish! things dont work that way. you cut all ties with past and caused a language corruption. very sad that millions of people still support this changing vocabulary project. it has already been evolved to vocabulary discrimination and language racism and has devastating consequences.

saying no without any sound!:

just raise your eyebrows one time, this is the laziest method i think.

rise your head up one time fastly and go to normal position. if you do the opposite, i mean your head goes down it means yes.

raising shoulders, mostly both of them, sometimes one of them. children prefers raising shoulders method to refuse and offer or order.

your face right to left and left to right one or two times. i think this is universal.

how to pronounce "cık" . try to say t in reverse way. say it inwards, not to outwards, i mean your air flows backwards when your tongue end touches "damak". it is a sound mixing of t and c (j in english) it is neither a letter nor a word, so it has a unique pronunciation and exremely informal.

---

finally i found it somewhere on youtube but to my surprise nothing turkish there. i think some other countries use it, too.
if you say it one time it means "no",
if you say it three or more time as in the following example it means "it is wrong what you are doing" in turkish!

The Meaning of Tsk

http://www.youtube.com/watch?v=-imfjwhDM0A

.

Alıntı:

"Rıfat Börekçi, kuruma gönderdiği genelgede kendi görevlilerinin de şapka almaları gerektiğini, şapka fiyatlarının, memur maaşlarına oranla pahalı olduğu gerekçesiyle memurlarına 50´şer lira "şapka avansı" verileceğini bildirdi. Şapka fiyatları yükseldiği için bu avans 80 liraya çıkarıldı.
Kaynak : Başbakanlık Cumhuriyet Arşivi, Diyanet Işleri Başkanlığı Katoloğu, 051.V41. 8.67.20, (6.11.1926).

Şimdi bu parayı günümüze göre hesap edelim. 1926 yılında ekmeğin fiyatı 16 kuruş ve biz bunu düz hesap olarak 20 kuruş yapalım.

1 lira = 100 kuruş  ve ekmeğin fiyatı 20 kuruş olduğuna göre 1 liraya 5 ekmek alınıyordu.
Şapka avansı 80 lira olduğuna göre şapkanın fiyatı en az 80 lira. Yani o dönemde 1 şapkaya ödenecek parayla 80 x 5 =  400 ekmek alınıyordu.

Günümüze göre uyarlayacak olursak, günümüzde ekmeğin fiyatı 50 kuruş ve o dönemde bir şapkayla 400 ekmek alındığına göre bir şapkanın günümüze göre hesabı 200 TL. Neredeyse bir takım elbise parası.

Ya şapka takacaksın yada öleceksin. Durum böyle olunca herkes şapkaya hücum ediyordu ve şapkanın satışı işi de günümüzde eşarp satarak yolunu bulan bir yahudi olan Vakko´ya ihale edilmişti. Vakko değil 80 lira 500 liraya da satsa millet almak zorundaydı çünkü ucunda ölüm vardı.   Fransa´dan 2 frank´a aldığı şapkaları ülkemizde 120 Frank´a satıyordu. O dönemde işleri o kadar iyiydi ki, kendi hatıratında "sattığımız şapkaların çoğu bayan şapkasıydı ama millet alıyordu. Cumartesi günleri dükkânımızın önünde kuyruk bile oluyordu" demişti."