Sometimes studying is so dull but there are moments like this when you can´t imagine anything more interesting.  -  I think this by accident turned out a very good set of examples. I wish other learners also would take a look at the corrections.

The Turkish so that game is basically played with four elements, the subjunctive mode, its frozen form diye, the postposition structure with için and the tiny Persian conjunction ki. The choice between them is almost impossible for a learner but fortunately in many cases more than one alternative is possible or at least understood.

I think the difference between imperative and subjunctive shows in these examples. While imperative is the manipulative mode whose use is an attempt to change the state of affairs, subjunctive describes the situation as envisaged by the speaker. That´s why

                            Oda iyi koksun diye [odaya] parfüm sıktı.

which would sound komik if it was understood as an order makes sence as an example of subjunctive mode, describing a situation imagined by the speaker.

Another remark is about diye. I think it hence has been proved that it really doesn´t have anything to do with ´saying´ any more:

                            Somalili anne , çocukları yaşasın diye öldü.

Good analysis Abla.

As an adverb  usega of "diye" is interesting.

1. The mother put the drags on the shelf so that the kids could not reach them.

[Note that the adverbial clause should be first to translate, then main clause]

Çocuklar ulaşamasın diye anne ilaçları rafa kaldırdı.

Çocuklar ulaşmasın diye anne ilaçları rafa kaldırdı.

[purpose of mother´s act]

-----------------------------------------------------------------------------

2. Çocukların ulaşamamaları için anne ilaçları rafa kaldırdı.

    Çocukların ulaş mamaları için anne ilaçları rafa kaldırdı.

 [purpose of mother´s act]

-----------------------------------------------------------------------------

3. Anne ilaçları rafa kaldırdı ki çocuklar ulaşamasın.

    Anne ilaçları rafa kaldırdı ki çocuklar ulaşmasın.

 [purpose of mother´s act]

But in this form the main clause comes first , it is closer to English way of saying. And might be easier for learners.

-------------------------------------------------------------------------------

Could someone correct my language, please.

1. The last few weeks have been very difficult for my friend. Son birkaç hafta arkadaşım için çok zordu.

2. He discovered that he hadn´t insured his car after it was stolen three weeks ago. Arabası üç hafta önce çalındıktan sonra onu sigortalamış olmadığını keşfetti.

3. He immediately went to his insurance agent, but she told him that he had only bought a policy against accidents, and not against theft. Derhal sigorta acentasına gitti, ama bayan onun hırsızlık değil sadece kaza risklerine karşı poliçeyi aldığını söyledi.

4. He became really angry and threatened to sue the company, but, of course, he didn´t do that in the end. Çok öfkelenip şirketi mahkemeye vermekle tehdit etti ama tabii ki sonunda bunu yapmadı.

5. So, he hasn´t been driving for the past two weeks, but has been taking the bus to get to work. Dolayısıyla, geçtiğimiz iki haftadır araba sürmüyor ama iş yerine gitmek için otobüse biniyor.

6. He works at a company about five kilometres from his home. Evinden beş kilometre uzaklıkta olan şirkette çalışıyor.

7. It used to take him only twenty minutes to get to work. İs yerine ulaşması sadece yirmi dakika alırdı.

8.Now, he has to get up at six o’clock in order to catch the seven o´clock bus. Șimdi saat yedide otobüse yetişmesi için saat altıda uyanmalı.

9. If he had more money, he would buy a new car. Daha fazla parası olsa yeni bir araba satın alırdı.

10. Unfortunately, he had just spent most of his savings on an exotic vacation to Thailand before his car was stolen. Yazık ki arabası çalınmadan önce biriktirilmiş parasının çoğunu Tayland’daki egzotik tatile harcamıştı.

11. He had a wonderful time in Thailand, but he now says that if he hadn´t gone to Thailand, he wouldn´t be having all these problems now. Tayland’da hoşça bir vakit geçirmiş, ama Tayland’a gelseydı bu şimdiki sorunlarının hepsi yoktu diye söylüyor. 

I am sorry I am late with my thanks, tunci. I lost my Internet connection.

Tayland’da hoşça bir vakit geçirmiş, ama Tayland’a gitmemiş olasaydı  şimdiki sorunları olmayacaktı  diye söyler. (You probably ment olmasaydı.)

I changed this sentence so many times and knew it was wrong. Now that I see the solution it’s clear: unreal past condition and its probable present result. I keep tottering with conditional clauses.

Sorry to hear you lost your internet connection Abla. or did you forget to  pay your internet bill ? Latife yapıyorum.

if he hadn´t gone to Thailand, he wouldn´t be having all these problems now.

 gitmemiş olsaydı         --> I actually meant positive "olsaydı" the negative meaning is in "git + me + mis "

+  *  -  = -

-------------------------------------------------------------

gitmiş olmasaydı  ---> the negative meaning is in " olmasaydı"

+    *   -  =  -

-------------------------------------------------------------

Both ways mean same.

Oh, yes of course, tunci.

Never mind the stupid connection. On Thursday I will land in...

Helsinki.

Vay be ! Helsinki looks like a magical place !! I always wanted to visit there.

Have a safe journey Abla.

Could someone please take a look at these?

1. Until I was thirty-five years old I thought talking about the weather was for losers, a waste of time, insulting even. Otuz beş yaşıma kadar hava hakkında konuşmanın ezik kimseler için uygun, zaman kaybı, aşağılayıcı bile olduğunu düşündüm.

2. No one can do anything about the weather anyway. Hava konusunda her ne ise kimse bir şey yapamaz.

3. I believed that any comment that doesn’t offer new insight or otherwise advance the cause of humanity is just so much hot air…. Yeni bir açılım sunmayan ya da insanlığın amacını  geliştirmeyen her yorumun saçmalık olduğuna inandım…

4. Then something happened: I noticed the weather. Sonra bir şey oldu: hava durumunu farkettim.

5. It affected me deeply and directly, every single day. Gün geçmedi ki doğrudan ve derin bir şekilde beni etkiledi.

6. Slowly it dawned on me that the weather affected everyone else, too. Yavaş yavaş başka herkesin havadan da etkilenmesi kafasıma dank etti.

7. Talking about the weather acted as a little bridge, sometimes to further conversation and sometimes just to a shared experience. Havaya dair konuşmak bazen ilave edilen sohbete bazen paylaşılan tecrübeye küçük bir köprü görevi gördü.

8. Whether it was rainy or snowy or sunny or damp for everyone, each had their own relationship with the weather. Herkes için yağmurlu, karlı, güneşli veya nemli olsaydı da, her birinin havaya kendi alakası vardı.

9. They might be achy, delighted, burdened, grumpy, relieved, or simply cold or hot. Ağrılı, keyifli, yüklenmiş, aksi, rahatlamış ya da sadece sıcak veya soğuk olabildiler.

10. Like anything of personal importance, most were grateful for the opportunity to talk about it. En çoğu, herhangi kişisel önemli bir şey gibi onun hakkında konuşabilmek için minnettardı.

11. As talking about the weather became more natural, I found myself talking about a whole lot more. Havaya dair konuşmak daha normal olduğunda konuşacak daha çok şey buldum.

12. I found out about people’s families, their frustrations at work, their plans and aspirations. İnsanların ailesi, iş gerilimleri, planları ve niyetlerine dair şeyler öğrendim.

13. Plus, I found out that the weather is not the same for everyone! Ayrıca, havanın herkes için aynısı olmadığını keşfettim.

14. For a businessperson, there may be no better way to make a connection, continue a thread, or open a deeper dialogue. Bir işadamın bir bağlantı yapmak, bir iplik devam etmek ya da daha derin bir diyalog açmak için daha iyi bir tarzı olmayabilir.

15. Honoring another person’s experience is an instant link to the bigger world outside one’s self, the seed of empathy, and it’s free…. Başka bir insanın tecrübesine saygı göstermek birinin kendisinin dışındaki dünyaya derhal olan bir bağlantıdır, empati tohumu, bedava hatta.

1. Until I was thirty-five years old I thought talking about the weather was for losers, a waste of time, insulting even. Otuz beş yaşıma kadar hava hakkında konuşmanın başarısız kimselere ait, zaman kaybı hatta aşağılayıcı bile olduğunu düşündüm.

2. No one can do anything about the weather anyway. Hava konusunda her ne ise kimse bir şey yapamaz zaten.

3. I believed that any comment that doesn’t offer new insight or otherwise advance the cause of humanity is just so much hot air…. Yeni bir açılım sunmayan ya da insanlığın amacını  geliştirmeyen her yorumun saçmalık olduğuna inandım…

4. Then something happened: I noticed the weather. Sonra bir şey oldu: hava durumunu farkettim.

5. It affected me deeply and directly, every single day. Her geçen gün beni doğrudan ve derin bir şekilde etkiledi.

6. Slowly it dawned on me that the weather affected everyone else, too. Yavaş yavaş başka herkesin [diğer insanların da] de havadan etkilendiğini idrak ettim.

7. Talking about the weather acted as a little bridge, sometimes to further conversation and sometimes just to a shared experience. Havaya dair konuşmak bazen  sohbeti ileri götürmeye bazense müşterek [ortak] bir tecrübeye küçük bir köprü görevi gördü.

8. Whether it was rainy or snowy or sunny or damp for everyone, each had their own relationship with the weather.İster yağmurlu ister karlı ister  güneşli isterse nemli olsun ydı herkesin havayla kendine has bir bağı vardı.

9. They might be achy, delighted, burdened, grumpy, relieved, or simply cold or hot. Bu bağ ağrılı, keyifli, yükü ağır, aksi, rahatlamış ya da sadece sıcak veya soğuk şeklinde olabilir.

10. Like anything of personal importance, most were grateful for the opportunity to talk about it. Kişisel önemi olan herhangi bir şeyde olduğu gibi birçokları hava hakkında  konuşma fırsatı buldukları için minnettarlardı.

11. As talking about the weather became more natural, I found myself talking about a whole lot more. Havaya dair konuşmak daha normal hale geldikçe kendimi daha çok şey hakkında konuşuyor buldum.

12. I found out about people’s families, their frustrations at work, their plans and aspirations. İnsanların ailelerı, iş gerilimleri [or ; iş hayatlarındaki  gerilimleri], planları ve niyetlerine dair şeyler öğrendim.

13. Plus, I found out that the weather is not the same for everyone! Ayrıca, havanın herkes için aynı sı olmadığını keşfettim.

14. For a businessperson, there may be no better way to make a connection, continue a thread, or open a deeper dialogue. Bir işadamı için bir bağlantı kurmak, bir bağlantıyı devam ettirmek  ya da daha derin bir diyalog açmak için daha iyi bir tarz [yol]   ı olmayabilir.

15. Honoring another person’s experience is an instant link to the bigger world outside one’s self, the seed of empathy, and it’s free…. Başka bir insanın tecrübesine saygı göstermek [onurlandırmak] birinin kendisinin dışındaki dünyaya anında bir bağlantıdır, empati tohumu, üstelik bedava.

Sağ ol, tunci. Sorry there was so much to fix this time. My typical abuse of dictionaries again.

--------------------

I would like to ask about the function on -se- in these examples:

İster yağmurlu ister karlı ister güneşli isterse nemli olsun herkesin havayla kendine has bir bağı vardı.

Havaya dair konuşmak bazen  sohbeti ileri götürmeye bazense müşterek bir tecrübeye küçük bir köprü görevi gördü.

ister - ister - ister - ... - isterse, bazen - bazen - ... - bazense: it seems to be connecting the juxtaposed elements together like ´and´. Is it necessary here?

----------------------------

A reminder for me about -dikçe:

Havaya dair konuşmak daha normal hale geldikçe kendimi daha çok şey hakkında konuşuyor buldum. ´the more normal it became the more...´

And another example I recently heard with her -dikçe:

Kapın her çalındıkça o mudur diyeceksin.  ‘whenever someone knocks the door’