Kaybolan elçiler
ÜÇ atlı ağır ağır Yalova´ya yaklaşırken, ikindi güneşi ağaçların arasında boylu boyunca uzuyordu.
Hiç aceleleri yoktu,. Aceleleri olsa öyle yavaş yavaş sürmez; şaha kaldırıp, rüzgar olup eserlerdi.
Üçünün de canları sıkkındı. Ne zamandır tek kelime konuşmamışlardı. Gören, cenaze evine gittiklerini sanırdı. Öylesine durgun, bezgin, tedirgindiler.
Nihayet yalova gözüktü. Gözükmesiyle, atları durdurdular.
Geldik, dedi sunguroğlu iç çekişe benzer sesiyle, geldik ya, bu iş beni sarmıyor.
´´Beni de böyle´´ diye atıldı İbrahim, "Orhan beyimiz iyidir hoştur, amma akıncılara elçilik vazifesi verilmeyeceğini bilmez"
"kessene lafi" diye çıkıştı köse, "Orhan beyimizi ileri geri laflarla tenkit etmek, sana bana yaraşmaz".
Sunguroğlu ve arkadaşları en atak hamlelerini en arkaya saklıyordu. Düşmanlarını önce yoracaklar, iyice bunalttıktan sonra bütün güçleriyle yükleneceklerdi. tabii o zamana kadar kılıç sallayacak güçleri kalırsa...
an unimportant part from a historic novel. some horsemen aproacing to a city (yalova) and discussing about attacking to enemy and someone´s envoy position.
