|
Genç adam elinde bir buket çiçek, sahile koşarak geldi...
The young man came running to the seashore, a bouquet of flowers in his hand.
Gözleri şöyle bir sahilde gezindi, aradığını göremeyince ilk gördüğü banka oturup sevdiğini beklemeye başladı.
His eyes looked aroung on the shore. As he did not see the one he was looking for he sat down on the first bench he saw and began to wait for his beloved.
Ellerinde her zamanki çiçeklerden vardı.
There were flowers in his hand like always.
Sevgilisinin en sevdiği çiçekler bunlardı.
They were the flowers which his sweetheart loved the most.
Kırmızı, kıpkırmızı, kan kırmızısı güller...
Red, scarlet, blood-red roses...
Sanki dalından yeni koparılmış gibi tazeydiler, buram buram kokuyorlardı, sevgi kokuyor, aşk kokuyor en önemlisi de özlem ve hasret kokuyordu güller...
They were so fresh, as if they had just been picked from their branches. They smelled abundantly. The roses were fragrant with affection, love and more importantly longing and yearning.
Hepsinin üzerinde damlalar vardı. Sanki ağlıyor gibiydiler.
There were drops on all of them. As if they were crying.
Genç adam güllere baktı, sanki onlarla konuşuyormuş gibi, "Neden ağlıyorsunuz, bakın ben ne kadar mutluyum" dedi.
The young man looked at the flowers just like he was talking to them: "Why are you crying, look how happy I am."
Az sonra sevdiğini göreceği için kalbi deli gibi atmaya başlamıştı.
After a while his heart began to beat like crazy because he was going to see his beloved.
Ne zaman onu düşünse, onunla buluşacağını hayal etse kalbi aynı böyle yerinden çıkacakmış gibi oluyordu.
Whenever he thought of her, dreamt of being with her his heart became as it was about to come out of its place.
Senelerdir birbirlerini sevmelerine rağmen ikiside sevgisinden hiç bir şey kaybetmemişti..
Even though they had loved each other for years neither one of them didn´t seem to have lost anything of their love.
Onları hiç bir şey ayıramazdı...Ne hasret, ne ayrılık, ne de ölüm...
Nothing would separte them...nor yearning, nor separation, not even death.
Genç adam telaşla saatine baktı.
The young man looked at his watch anxiously.
Sevdiği yine geç kalmıştı, 1 dakika geç kalmıştı.
His beloved was late again, one minute late.
Üstelik o, sevdiğini bekletmemek için dakikalarca önce koşarak geliyor, onu beklemeyi bile seviyordu.
Besides, in order not to keep his sweetheat waiting he comes running for minutes early. He even loved to wait for her.
Ama sevdiği her zaman bunu yapıyordu.
But his darling always did this.
Devamlı kendisini bekletiyordu.
She regularly made him wait for herself.
Herkesin bir kusuru olurmuş diye düşündü...
No one is perfect he thought...
Gözlerini önündeki uçsuz bucaksız denizlere dikti.
He stared at the endless sea which was in front of him.
Denizin sonu yok gibiydi, tıpkı sevdiği kıza karşı olan aşkı gibi denizinde sonu yoktu.
There seemed to be no end for the sea. The sea had no end just like his love to the girl had no end.
Sonsuzluğa uzanıyordu.
It reached out to eternity.
Aslında bugün onlar için çok özel bir gündü.
Actually today was an important day for them.
Kendi aralarında söyleneceklerdi.
It would be said between the two of them.
Delikanlı önce bunu sevdiğine açmış, sonrada gidip iki yüzük almıştı.
The young man had first unraveled it to his beloved, then gone and bought two rings.
Bu kadar önemli bir günde bari onu bekletmemeliydi..
She should have not made him wait on an important day like this.
Ama alışmıştı artık beklemeye, zararı yok biraz daha beklerim diye düşündü.
But he had settled into waiting again, there is no harm in waiting a little bit more, he thought.
*******************
Someone else will continue from here.
|
