|
Bektaşi İstanbul’da gezinirken, padişahın sarayı olduğunu zannettiği görkemli bir binanın
yakınından geçiyormuş. Binanın önünde şatafatlı bir fayton durmaktaymış. Binadan sırmalı
elbiseleri olan adam çıkınca, muhafızlar selama durmuş. Adam faytona binerken, Bektaşi
meraklanmış ve muhafızlardan birinin yanına sokularak sormuş: “Faytona binen padişah mıdır?”
“Hayır,” demiş beriki, “Padişahın bir kuludur.” Bektaşi, önce faytondaki adama
bakmış, sonra da kendi üstünün başının perişanlığına. Sonra, ellerine açarak: “Hey Allah’ım,” demiş, “Bir padişahın kuluna bak, bir de senin kuluna!” 
Bektashi, while walking around in Istanbul, passed from close a pompous building which he supposed was the palace of the Sultan. A showy vagon was standing in front of the building. When a man in silver embroidered clothes came out he saluted the guards. While the man was entering the vagon Bektashi´s curiosity was aroused and drawing close to one of the guards he asked: "The one who is entering the vagon, is he the Sultan?" This one said "No, he is one of the Sultan´s servants." Bektashi first looked at the man in the vagon, then at the wretchedness of his own appearance. Then, opening his hands, he said "Hey Allah. Look at the Sultan´s servant and then take a look at yours."
|
