My attempt for the first bit -
KİTAP OKUMAK
TO READ A BOOK
Bir arkadaşıma sordum:
I asked one of my friends
“Bugüne kadar kaç kitap okudun?”
“How many books have you read up till today?”
Dedi: “Çok kitap okudum!”
He/she said “ I’ve read lots of books!”
Kaç tane kitap?
How many books?
Sayısını bilemedi.
He/she couldn’t know the number.
Evet sonra?
Yes later?
Artık kitap okumadığını söyledi.
He/she said that they did not read books anymore.
Sordum: “Kelime, cümle, paragraf, metin, isim-ad, özne, sıfat, zamir, zarf, edat, bağlaç, ünlem, fiil nedir?”
I asked “What is a word, a sentence. a paragraph, a text, a noun, a subject, an adjective, a pronoun, an adverb, a particle, a conjunction, an exclamation, a verb?”
Cevap veremedi.
He/she could not answer.
Ama konuşmaya gelince, çok güzel konuşuyordu.
But when he came to speak, he was speaking very beautifully.
Günlük yaşamda, birkaç kelime –sokak lisanı- ile konuşuluyor.
In daily life, a few words - street language-
are spoken. (This is what the writer means I guess)
Demek ki biz, kitap okumayı okul yaşamımızla sınırlandırıyoruz.
That is to say, we, with our school life are restricting book reading
Üstelik dil bilgisini bilmiyoruz.
On top of that, we do not know the grammar.
Üniversite mezunu olunca, her şeyi bildiğimizi zannediyoruz.
When graduating from university, we suppose that we know everything.
Aslında okumanın ve mesleki eğitimin okuldan sonra başlayacağını unutuyoruz.
Actually we forget reading and vocational training will start after school
Oysaki okumak en soylu uğraştır.
However, to read is the noblest endeavour.
Herkes günün belli saatlerinde kitap okumalıdır.
Everybody should read books during certain hours of the day.
Kitap okumak beynimize ve kişiliğimize en büyük yatırımdır.
Ben bunları söylediğimde, arkadaşımın şu görüşünü ilginç buldum:
“Hayat mücadelesi, iş yaşamı ve günlük hayatın zorluklarından kitap okumaya zaman kalıyor mu ki?”
Buna cevap veremedim.
Siz ne dersiniz?
